مجله کودک 39 صفحه 13

به همین دلیل ساختمانهای شهر قم در قسمت شرق متروک ماند و مردم متوجه طرف غربی شهر شدند.» پدر دیگر به حرفهایش ادامه نمیدهد. به دم در حرم رسیدهایم. پدر زیر لب شروع به سلام کردن به حضرت معصومه میکند. من هم بدنبـال او وارد حرم مـیشـوم. شـب اسـت و نور نورافکنهای بزرگ آبی، صحن بارگاه پرشکوه حضرت معصومه را زیبا کرده است. حوض بزرگی در وسـط صحـن است که مردم مشغول وضو گرفتن از آن هستند. به هر طرف که نگـاه میکنی، زائرانی را میبینی که برای زیارت حضـرت معصومه به قـم آمدهاند. قبل از این که به داخـل حرم بروم، بـرای رفـع تشنـگی بـه سـراغ آب سرد کن مـیروم.... وای! آبِ آب سردکن چقدر شور است... پدر صدایم میکند و میگوید: «زود باش، بیا، باید کفشهایت را به کشفداری تحویل بدهی.» دست از آب خوردن میکشم و همراه پدر به داخل حرم میروم. داخل حرم عدهای مشغول نماز و عبادت و زیارت هستند وعدهای در گروههای چند نفره کنار هم نشستهاند و مشغول مطالعهاند. از پدر میپرسم: «که این افراد چه میکنند و پدر میگوید: «پسرم، شیوه تحصیل طلاب و روحانیون این گونه است. آنها در گروههای چند نفره و در کنار هم، کتابهای درسی خودرا که همان کتابهای مرتبط با علوم دینی است، میخوانند و مباحثه میکنند؛ یعنی افرادیکه حالا مشغول درس خواندن در حرم هستند، طلبههای جوان امروز و همان روحانیهای فردا هستند. پدر حرفهایش را قطع میکند و برای این که دستش را به ضریح برساند، جلو میرود. من هم همین کار را میکنم. بعد از اینکه خواندن زیارتنامه را همتمام میکنیم، پدر شروع به نماز خواندن می­کند، او همیشه بعد از زیارت، دو رکعـت نماز مستحبی میخواند. وقتی نماز پدر تمام میشود، با حضرت فاطمه معصومه خداحافظی میکنیم و از حرم خارج میشویم. در بین راه از یک مغازه چند بسته سوهان یعنی همان سوغاتی معروف قم را میخرد. پدر ماشین را روشن میکند و به سمت اصفهان به راه میافتد. توقف و زیارتی کوتاه از شهر قـم بهانه مناسبـی بود تا با این شهر تاریخی و مذهبی بیشتر آشنا شویم، از زیارت شیرین تا آب شورش... شنبه اول تیر1381 برابر است با وفات حضرت معصومه(س). دوست این روز را به شما تسلیت می گوید