فریبا خوب می فهمید
قناری در قفس خوش نیست
هوای سبز آوازش
هوایی پر غم و ابریست
فریبا از قفس دل کند
به شهر آرزو سر زد
پریدن را به او پس داد
قناری از قفس پر زد
ولی هر روز می آمد
فریبا را صدا می کرد
گمانم با صدای خود
فریبا را دعا می کرد
دعای قناری
مصطفی رحماندوست
مجلات دوست کودکانمجله کودک 85صفحه 13