لالایی، پیام آور فرهنگ محبت
از ویژگی های مهم فرهنگی ما ایرانیان، داشتن انس و الفت با دیگران است. جالب است بدانید که شنیدن لالایی در کودکی یکی از عوامل مهم در تقویت حس همدلی و مهربانی است. لالایی پیامی است که مادران ما برای فرزندان خود می فرستند و انگار امواج نادیدنی با خود دارد که فرهنگ مهر و محبت را بر تن وجان کودک می نشاند. ما و شما با گوش سپردن به لالایی ها، کم کم با آگاهی ها و آدم ها خو می گیریم و نخستین ویژگی های شخصیتی و فرهنگی در وجودمان شکل می گیرد. در گوشه و کنار ایران لالایی ها جز پیام مهر و محبت چیز دیگری با خود ندارند. هنگامی که مادران بیرجندی برای کودکانشان می خوانند:
الا لا لا،گلم باشی
بخوابی بلبلم باشی
تسلای دلم باشی
یا مادران شیرازی میخوانند:
لا لا لا لا، گل خشخاش
کاکا رفته خدا همراهش
با اینکه شعر این لالایی ها ارزش چندانی ندارد، اما آوا وطنین خواندن لالایی همراه با حرکت دادن گهواره یا ننو،محبت بین فرزند و مادر را محکم می کند. این محبت بعدها بین فرزند وخانواده، مدرسه و جامعه برقرار می شود. آن هنگام است که می گوییم ایرانیان مردمی با محبت هستند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 85صفحه 24