ایرانی را که با پسته، شیر و خامة تازه تهیّه میشد، میشناختند. شهرت این بستنیها به جایی رسیده بود که هر سال مقدار زیادی از این نوع بستنی به خارج از کشور هم فرستاده میشد. امّا حالا بعد از گذشت سالها انواع بستنی دیگر قابل شمارش نیست. بعضیها طرفدار بستنی چوبی شدهاند، خیلیها بستنیهای قیفی و ماشینی را میپسندند و تعدادی هم که معمولاً سنّشان بالاتر است، به یاد دوران گذشته هنوز هم خواهان بستنی ایرانی هستند.»
میپرسم: حدود شصت سال پیش و زمانی که پدربزرگ شما شغلشان بستنیفروشی بوده است، با وجود نبودن امکاناتی مثل یخچال و یا دستگاههای برقی، بستنی را چطور درست میکردند؟ آقای فروشنده با اشاره به عکس قاب گرفتهای که در گوشة یکی از دیوارهای مغازة بستنی فروشی نصب شده است، پاسخ میدهد:
«همانطور که در این عکس میبینید قبل از اینکه یخچال و دستگاههای برقی بستنیسازی به وجود بیاید، بشکههای بزرگی مخصوص ساختن بستنی وجود داشته است که در یکی از لایههای این بشکه یخ میریختند، و در یک لایه مواد لازم را برای تولید بستنی آماده میکردند. و بعد هم آنقدر مواد بستنی را در بشکة پر از یخ میگرداندند تا کم کم سرمای یخ به بشکة دیگر برسد و مواد داخل بشکه، خود را بگیرد و به بستنی تبدیل شود. البتّه این را هم بگویم که تولید بستنی از این راه آنقدر مشکل بوده است که گاهی تهیّه چند کیلو بستنی ساعتها طول میکشیده است. تازه بعد از درست شدن بستنی، نگهداری از آن هم به خاطر نبودن یخچال و دستگاههای خنککننده خیلی سخت و دشوار بوده است، امّا با همة اینها به نظر من همان بستنیهای قدیمی که با استفاده از سادهترین امکانات تهیه میشده است، از بستنیهای امروز که با دستگاهها و ماشینهای پیشرفته تهیّه میشود، خیلی خوشمزهتر بوده است.»
آقای دکتر مهدی فرخ سیر، پزشک است. ایشان میگوید:
«معمولاً در میان بچّهها کمتر کسی پیدا میشود که طرفدار بستنی نباشد، امّا بد نیست بچّهها این را هم بدانند که همین بستنیهای خوشمزه خیلی موقعها خطرناک هم هستند و ممکن است اگر از راه بهداشتی تهیّه نشده باشد، آنها را بیمار کند. به خاطر همین به همة بچّهها و بزرگترهایشان سفارش میکنم که حتماً بستنی را از فروشگاههای مطمئن خریداری کنند و از همه مهمتر اینکه از دستفروشهایی که بستنی میفروشند، تا زمانی که از سلامت بستنی و مجوز بهداشتی آن مطمئن نشدند، خرید نکنند.»
مجلات دوست کودکانمجله کودک 88صفحه 7