کُت و شلوار سبزش، گُل گلی بود
به روی آستینش شاپرک داشت
رکابش چرخ میزد چون پرستو
به جای زنگ، چرخش قاصدک داشت
کلاهش صورتی بود و نگاهش
مرا یاد کبوترهایم انداخت
کمی خندید و از خورجین، گُلی را
درآورد و به پیش پایم انداخت
گُلم را از زمین برداشتم زود
به دنبالش سر کوچه دویدم
بهارم را ولی من در خیابان
میان آن همه ماشین ندیدم
همه به سوی سالن بزرگ سفینه هدایت میشوند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 377صفحه 27