نکته قابل ذکر دیگر در این زمینه تأمین مخارج و هزینه های روحانیون و طلاب در مدت دوره تبلیغشان بود که این موضوع نیز برعهده شریف قنوتی بود. بشیر طاهری معتقد است که آقای قنوتی در ماه های محرم و صفر و رمضان ده ها طلبه را از شیراز و قم به اردکان می آورد و با کمک دوستان به شهر و سایر نقاط و روستاها اعزام می کرد و مخارج آن ها به عهده خودش بود. او به روحانیون می گفت که اگر پولی به شما دادند قبول کنید اگر نه من خودم در خدمت شما هستم و جبران می کنم. شریف قنوتی به هنگام عزیمت طلاب و مبلّغان به محلهای مأموریت شان در روستاها و مناطق اردکان، برای معرفی آن مبلّغ به اهالی روستای موردنظر نامه ای را به معتمدان آن روستا می نوشت و به مبلّغ می داد تا آن را پس از رسیدن به محل موردنظر به معتمدان محل برساند و خود را معرفی نماید و بگوید که از سوی شریف قنوتی برای تبلیغ امور دینی آمده است. در اسناد برجای مانده، نامه ای از شریف قنوتی به دست آمده
که در آن واعظی را به اهالی قریه ریگان معرفی می کند: «حضور محترم برادران ایمانی اهالی ارجمند قریه ریگان. سلامتی و تندرستی آقایان معظم را از خداوند متعال خواستارم. باری جهت تبلیغ احکام اسلام لازم دانسته جناب آقای آخوندی واعظ محترم را که عازم محل شما بوده معرفی از معظم له کمال استفاده و مثل سابق با خوشحالی کامل مراجعت داده و توجهی به دوری راه و سرمای زمستان داشته باشید. والسلام علیکم. الاحقر محمدحسن شریف قنوتی».