امام خمینى (س) از شخصیت هاى خلاق و صاحب نظر تاریخ معاصر است که به عرفان، پرواپیشگى، فقاهت، سیاست و شجاعت، شهره است. اما آن چه که این صفات و ویژگى ها را در ایشان برجسته کرده و در عمل آنها را کارآمد ساخته، خصیصه «نوآورى» است.
حضرت امام(ره) یکی از آن اشخاصی هستند که از لحظه لحظه عمرشان استفاده مفید نموده اند و نگذاشته اند بیهوده از دست برود
از منظر امام خمینی(س) سیاست، آینه اخلاق و رفتار و کردار معصومان(ع) است و آنچه جهان امروز با عنوان «سیاست» از آن یاد می کند، چیزی جز خدعه و فریب نیست. ایشان در تبیین معنای واقعی سیاست، رفتار و کردار معصومان را عین سیاست می شمرد.
امام خمینی (س) با توجه به خاستگاه فطری قدرت طلبی در انسان، کارگزاران دولت اسلامی را با توجه به غایت اخلاقی دولت اسلامی، به رعایت موازین و اصول اخلاقی در جهت ارائه کارکرد ها و وظایف خویش سفارش و تاکید می کند.
از مجموعه اظهار نظرهای حضرت امام درباره شهید مطهری می شود به ظرفیت بالای فکری این متفکر و اندیشمند بزرگ در جهت پیشبرد منویات امام و اهداف فرهنگی انقلاب پی برد.
تأمین رفاه عمومی و به ویژه خدمت به محرومین ومحرومیت زدایی راه و رسم همیشگی امام و به عنوان اصلی راهبردی و همیشگی همواره مورد پیگیری و توصیه ایشان بوده وبا نگاهی ارزشی، آن را عبادتی برتر، تأمین کننده خیر دنیا و آخرت و .... به حساب آورده است.
اصل شورا به عنوان شیوه ای قابل اجرا در مدیریت سیاسی جامعه اسلامی پذیرفته شده و بر آن تاکید شده است.
از نکات ابهام آمیز دوران ریاست جمهوری بنی صدر، ارتباط وی با دو واقعه مهم طبس و کودتای نوژه است.
حضرت امام خمینی (ره) پس از تهاجم نظامی آمریکا در طبس با نگاه تیزبین خود، پیام بسیار مهمی به ملت ایران صادر کردند.
مجموعه آثار امام به منزله کلمات طیبهای هستند که در هر زمانی از نو به بار مینشیند و ثمر میدهد.
ایمان امام به تحقق وعده های الهی و اعتماد به نیروی الهی نه تنها در ایران منجر به وقوع انقلاب اسلامی گردید که توانست طلیعه و الگویی متفاوت از مردمسالاری را در دنیا به نمایش بگذارد.
در اندیشه امام خمینی (س) که برگرفته از تعالیم اسلام ناب محمدی (ص) است، مفهوم نخبه و توده به رغم اشتراک معنایی، تفاوت های زیادی با مفهوم رایج آن در ادبیات سیاسی غربی دارد. حضرت امام معتقد است که حکومت از آن خداوند است و ...
مجموعة دو جلدی «ره افسانه؛ گفتارهای دین شناختی دربارة خرافات» که به کوشش «سید محمد علی ایازی» و «حسن پویا» تدوین و در زمستان 1390 توسط موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) به زیور طبع آراسته گشته است، شامل دو بخش مقالات تألیفی و تدوینی است، بخشی از مسئولیتپذیری نویسندگان و دینپژوهان را در زمینة مبارزة علمی با خرافات بازتاب میدهد.
29 فروردین روز تشکیل ارتش نوین ایران اسلامی است، ارتشی که در خدمت ملت است؛ از خارج برای آن تصمیم نمی گیرند؛ اکثر سلاح خود را از داخل توانایی های صنعتی ایران تامین می نماید؛ و هم اکنون در کنار سپاه به بزرگ ترین قدرت نظامی منطقه تبدیل گشته و نه تنها ماموریتی برای آمریکا انجام نمی دهد، بلکه قدرت نظامی ایران بزرگ ترین چالش آمریکا برای تسلط بر منطقه خاورمیانه است.
در حوزه سیاست که یکی از حوزه های حیات اجتماعی و مرتبط با سایر حوزه های زندگی انسانی است، دیدگاه های سیاسی یک اندیشمند تابع جهان بینی و نگاه او به انسان است و آن اندیشمند بر پایه این انگاره ها دست به تعقل، تدبیر، تحلیل و تجویز زده و در نهایت، غایت و الگوی مطلوب خود را مشخص و مطرح می سازد.
یادداشتی از اصغر میرشکاری درباره آزادی امام خمینی(س) از حصر قیطریه و بازگشت به قم
مهمترین مسئله پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تعیین نظام سیاسی کشور بود. در این رابطه جریان های فکری و نیروهای سیاسی و اجتماعی، دیدگاه های مختلفی را در قالب الگوهای نظام سیاسی آینده مطرح نمودند. برخی از جریانات سیاسی خواستار عنوان جمهوری و یا جمهوری دموکراتیک و برخی دیگر جمهوری دموکراتیک اسلامی و یا جمهوری اسلامی حمایت کرده و گروه دیگر حکومت اسلامی را عنوان مناسب برای نظام سیاسی کشور می دانستند. اما امام خمینی برخلاف آنچه در متن سوال آمده در برخی مصاحبه های خود قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از جمهوری اسلامی به عنوان نوع حکومت آینده ایران نام برده بود که بایستی به آراء عمومی گذاشته شود و تاکید می شود که سابقه این امر لااقل به ۲۰ مهر ۱۳۵۷ یعنی ۵ ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بر می گردد.
بـرخی از آثار مندرج در صحیفه امام بیانگر آنست که امام خمینی(س) را ورای دنیای پرهیاهوی مبارزه و سیاست و رهبری، روحی است لطیف و عارفانه، و در عین حال مسئولیتشناس در قبال وظایف جمعی و روابط انسانی