مجله کودک 60 صفحه 31

این هم تصویر دیگری از جشن است. جمعیت زیادی آمده­اند! آنها بعد از سالها جنگ و بدبختی احتیاج به خنده و شادی دارند! پدر و مادرها هم مدتهاست که رنگ آرامش و زندگی معمولی را به خودشان ندیده­اند! برای همین برنامه­هایی تحت عنوان «صلح و زندگی» برایشان ترتیب داده شده تا دوباره بتوانند به زندگی قبلیشان برگردند و سالهای بمب و جنگ و وحشت را فراموش کنند. این پسر بچه هم منتظر است تا پدر و مادرش از این جلسه بیرون بیایند. جنگ تمام شده و باید درس خواندن را شروع کرد! امّا درس خواندن احتیاج به کاغذ و مداد دارد.کاغذهای کاهی و حتی پاکت آرد هم بدرد می­خورد! روی پاکت آرد علامت ًUSAID ً نوشته شده یعنی:برنامه حمایت از آوارگان یونیسف... بچه­ها در کلاس­های آموزشی یونیسف شرکت می­کنند. بچه­هایی که در این مدرسه پذیرفته شده­اند، روزی 3 ساعت به مدرسه می­روند، آنها باید نظم و مقرّرات را رعایت کنند و مقدار کمی هم پول بپردازند. بعد از این همه سال مدرسه نرفتن، حتماً همگی آنها خوشحالند که دوباره به مدرسه برگشته­اند! یک مادر آنگولایی،کودکش را برای معالجه به این مرکز درمانی در پایتخت آورده. این کودک،به تازگی از سوء تغذیه نجات پیدا کرده،سوء تغذیه­ای که مادرش را به یاد جنگهای خونین،آدم­ربایی وقحطی سالهای گذشته می­اندازد...