مجله نوجوان 13 صفحه 3

سرمقاله چقدر مهربان بودی! ای محمد! چقدر مهربان بودی. چقدر مهربان بودی آنگاه که زمین بر کفشهایت و ملائکه بر شانههایت بوسه میزدند. چقدر مهربان بودی آنگاه که دلت در هوای امتت میتپید و چقدر مهربان بودی آنگاه که با سنگ جهالت، دندانهای نازنینت شکسته شد. چقدر مهربان بودی ای رسول خدا وقتی که نادانان با خاکستر از عزیزترین فرستاده خدا استقبال کردند و چقدر مهربان بودی وقتی به عیادت سنگدلترین دشمنانت میرفتی! چقدر مهربان بودی وقتی از معراج باز میگشتی و چقدر مهربان بودی وقتی بر خاک قدم میگذاشتی. چقدر مهربان بودی وقتی فرشته وحی پیش پای تو زانو میزد و از تو اجازه میگرفت. چقدر مهربان بودی وقتی به نیکویی پیروانت لبخند میزدی و چقدر مهربان بودی وقتی که بر گناه امتت چشم میپوشیدی. قسم به جان تو ای محمد که اگر خدا، آخرین پیامبرش را نفرستاده بود، هیچ کس معنای مهربانی را نمیفهمید. *** در حیرتم که چقدر مهربان بودی، وقتی پارهپاره شدن جگر فرزندت حسن، جگرگوشه فاطمهات را میدیدی و هیچ کس تو را نمیشناخت.