مجله نوجوان 30 صفحه 6
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

مترجم : زهرا سادات موسوی محسنی

ویراستار : سپیده اسلامی

ناشر مجله : موسسه چاپ و نشر عروج

نویسنده : افشین علاء، محسن وطنی

موضوع : نوجوان

مجله نوجوان 30 صفحه 6

طنز بیماری های مزمن ورزشی خُتَن پا علی حاجتیان دوستان خوبم سلام. حالتان چطور است؟ امیدوارم روبه راه و سربه راه باشید و در روزهای گرم تابستان سر خود را حسابی گرم کرده باشید. من (دکتر درمانیان) امروز هم در خدمتتان هستم تا شما را با یک بیماری دیگر آشنا کنم و روش های درمانی خودم را به شما پیشنهاد بدهم. یکی از بیماری های رایج در میادین ورشی (لطفا با میادین تره بار شهرداری اشتباه نشود!!) (خودتماشاگرنما پنداری افراطی) است. این بیماری ، بیشتر گریبان گیر تماشاچیان ورزشی می شود. کارشناسان پزشکی اعتقاد دارند ویروس این بیماری نمی تواند در سطح زمین رشد و نمو کند و باید لااقل به ارتفاع یک سکو بالاتر از سطح زمین قرار گرفته باشد تا بتواند تکثیر شود. ضمنا در قسمتهایی از سکوها که رنگ خاصی مثلا قرمز ،آبی یا بنفش و غیره داشته باشد احتمال رشد ویروس خیلی خیلی بیشتر می شود. این بیماران به محض اینکه در سکوهای تماشاچیان قرار می گیرند دیگر آرام و قرار ندارند! و یکسره بالا و پایین می پرند و به بازیکنان تیم خودی و نخودی!(حریف) حرفهای نامربوط می زنند. این بیماران معمولادر جیبهایشان چند فقره انواع سوت (اعم از بلبلی و غیربلبلی!!) دارند و در لحظه لحظه بازی آن را به صدا درمی آوردند و جریان بازی را قطع می کنند. تذکر : بعضی از بیماران که همراه خود (یعنی در جیب و جوراب وغیره) سوت ندارند ، آنقدر سوت دوانگشتی زده اند که لب و دهنشان گَل و گشاد شده وحالت خرطوم مورچه خوار شده است و بدین وسیله !! قابل شناخت هستند. این بیماران معمولا چیپس و پفک همراه دارند. حتما می پرسید : «چه ربطی دارد؟» الان ربطش را عرض می کنم. داخل این بسته های بزرگ معمولا مقداری مواد منفجره ، تی ان تی ، تانک و توپ دوربرد و بمب هسته ای قایم می کنند و به داخل ورزشگاه می آورند. این بیماری در کتاب «دم موش»(دایره المعارف مرضهای ورزشی شناسی!) به نام «ختن پا» ثبت شده است. این بیماری جزو بیماریهای مسری است و سریعا به تماشاچی های مودب و خوب و مهربان سرایت می کند. شاهد مثال : بمب ساز و شیشه اشکن های تماشاگرنما مردمی را سوت زن مان تماشاگرنما و اما راههای درمان : درمان شماره یک : یک عده را مامور می کنیم تا پفکها و چیپسهای همراه این بیماران را از آنها بگیرند و باز کنند و تا دانه آخر آن را جلوی این افراد بخورند. در صورتی که بمبی ، خمپاره ای چیزی در آن پیدا شد آن را به زور به خورد بیمار بدهند تا دل پیچه بگیرد. تذکر : در صورتی که چیز مشکوکی در آنها پیدا نشد باید از صاحب پفک و چیپس معذرت خواهی شود. تذکر : ماموران حتما باید افراد لاغر و ترکه ای باشند تا به بهانه رژیم لاغری از بار مسوولیت شانه خالی نکنند. درمان شماره 2 : مقادیر قابل توجهی چسب (از نوع نواری یا آکواریوم) تهیه کنید و در دهن بیمار را درزگیری کنید تا هیچ نوع صوتی (اعم از سوت یا دری دری) از آن درز نکند. تذکر یک : بستن دست و گردن بیمار هم برای جلوگیری از اشارات نامربوط بی تاثیر نیست. (مراجعه شود به داستان طوطی دهن چسب زده) تذکر دو : کلاه ایمنی موتورسواران یا کلاه فضانوردی هم می تواند کار چسب را انجام دهد. درمان شماره سه : مقداری سرمه (در طب قدیم برای خفه کردن صدا به کار می رفت!) را با آهک و گچ ساختمانی مخلوط کنید و سپس نوجوانان دوست

مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 30صفحه 6