مجله نوجوان 81 صفحه 23

به پیشگاه بانوی کربلا افق های دور دست چشمش گریست دشت به اتش کشیده را بی تاب گشت سرخی حلق بریده را ارام بر لبان عطشناک بوسه زد در بر گرفت قامت در خون تپیده را زینب عمود خیمه عالم شکسته شد وقتی ک کوفه بر تو فرو بست دیده را زینب به گوشه گوشه صحرا صبور باش گل های ن و شگفته از شاخه چیده را پیراهنی که بوی حسین تو می دهد زینب صبور باش دو دست بریده را زینب نگاه کن به افق های دور دست آن سینه سرخ های به مقصد رسیده را انک بگو به پستی و نامردمی بگو این گرگ های وحشی یوسف دریده را آری بگو که در پس این شام می رسد یک دست مهربان که بر آرد سپیده را الهام امین تقدیم به پیشگاه علی بن موسی الرضا جذبه پنهان ای جذبه پنهان شده در دور ترین طور ای عشق مجسم شده در دیده منصور گفتند که دیدند تو را رد شده ای باز یک لحظه هم از بلخ و بخارا و نیشابور گفتند که هر جا گذرت بوده تو دادی از زمزم چشمت به همه ساغری از شور گفتند و شنیدند چشیدیم دریغا ما بوی تو را باز هم از فاصله ای دور دیگر نگذارید چنین زرد بمانیم مرثیه بخوانیم به هر خوشه انگور ما را بر بایید از این قطعه تاریک مارا برسانید به یک جای پر از نور بی بی طیبه ثابت