مجله نوجوان 132 صفحه 3

سرمقالهاو که میداند چه گویم درد تابه حال درباره دعاکردن حرفهای زیادی باهم زده ایم ودرادامه حرفهای قبلی می رسیم به اینجا که اصلاً برای چی بایددعاکنیم. مااعتقادداریم که خداوندقدرت مطلق حاکم بر جهان است و هرکاری راکه بخواهد می کند وازاحدی فرمان نمی گیرد.حالاچه طوراست که با این اعتقاد، یقین داریم که خداوند دعای ما رامی شنودوبه آن پاسخ میگوید؟ سوال دیگراینجاست که خداوندبرآنچه که دردل ما پنهان است آگاهی داردوهیچ چیزنیست که علم خداوندبه آن چیره نباشد.خداوندبه آنچه که ما در دل ازاومی خواهیم واقف است پس دیگرچه نیازی است که ما این خواسته ها رابه زبان بیاوریم وازاو درخواست کنیم؟ آیاشان خدایی این راایجاب نمی کندکه آنچه بندگان نیازدارندرابداندوبه آنها هدیه کند؟ بله خداوند به اسرارمردم واقف است وبه نیازآنان آگاه است اما بندگانش رادعوت به این می کند که خواسته هایش رادرپیشگاه اوبه زبان بیاورندچراکه این دعاکردن حکمت بالاتری دارد. خودگفتگو کردن با مبدأهستی یک هدف بزرگ است چراکه خداوندانسان راعزیز داشته وبه او لیاقت گفتگو با بالاترین قدرت هستی رااعطاکرده است وبرای انسان چه چیزی می تواند زیباتروشیرین ترازگفتگو باکسی باشد که صاحب اصلی تمام جهان است؟ دوم اینکه هذکاری که بندگان صالح خدا می کنند اگرعمل صالحی است به این خاطراست که خداوند پیش از عمل ، به آنها توفیق آن عمل صالح راعطا فرموده است ودعا ازچیزهایی است که باعث نزول رحمت وتوفیق ازسوی پروردگاربه سوی بندگان خواهدشد،اگرچه خوددعاکردن نیز به کسب توفیق نیازمند است.سوم اینکه انسان درجهان هدفی به رسیدن به کمال ندارندو اگرکمال انسان درملاقات با پروردگارش معنا شود دعانردبانی که اورا به کمال می رساند. وآخراینکه غباری راکه غوغای جهان بردل زلال آدمی می نشاند، دعا ونیایش پاک می کندو قلبی که ازغبارروزگارپاک شده باشدمی تواندنورتجلی حق رادرخود جای دهد. ماه شعبان با تمام خیرات وبرکاتش فرارسیده است.خواندن مناجات زیبای شعبانیه را فراموش نکنید.