مجله نوجوان 159 صفحه 16

قاسم تنبل زادگان چندتوصیۀ مهم برای المپیادیها المپیادیها موجودات بسیار عزیز و نور چشمی هستند و در حقیقت گنجینه­های معنوی کشورشان به حساب می­آیند که همواره بعد از نور چشمی شدن به کشورهای دیگر مهاجرت می­کنند و دیگر جزو گنجینههای معنوی کشوری که به آن مهاجرت کرده­اند به حساب می­آیند. المپیادیها پول و بودجة زیادی خرجشان می­شود چرا که باید جور همة عقب افتادگی­های بقیه را به دوش بکشند و یک تنه به جهانیان ثابت کنند که ما خیلی پشرفته­ایم؛این عزیزان برای حفظ آبروی بقیه، یکی و دو سال از عمر خود را صرف خواندن یک درس می­کنند و در آن درس انیشتین می شوند و در درسهای دیگر مغزشان بهاندازة مغز یک مرغ کار می­کند؛؛ مثلاً آقای المپیادی ریاضی یا فیزیک عمراً نمی­تواند یک غزل از حافظ یا مولانا را از رو بخواند و البّتّه از این بابت اصلاً احساس کمبود نمی­کند و خجالت نمی­کشد. ما برای پیشرفت هر چه بیشتر این عزیزان و سلامتی تمامی مسؤولان که این بیچاره­ها را مجبور می­کنند فقط در زندگی یک درس را فرا بگیرند چند تا توصیة مهم داریم که خدمتتان عرض می­کنیم. اسفند را از خودتان دور نکنید حتّی برای لحظه­ای از اسفند جدا نشوید. همیشه اسفند باید گوشة جیب شما باشد. ناسلامتی شما المپیادی هستید. چشم می­خورید یک وقتی خدایی نکرده ! کت و شلوار یادتان نرود شما آدم مهمی هستید و نامتان در تاریخ جاودانه خواهد شد مبادا با همین لباسهای معمولی توی شهر راه بیفتید و کلاس المپیاد را بیاورید پایین.