مجله نوجوان 159 صفحه 20

مریم شکرانی چگونه فرهنگ سازی کنیم؟ ! (مبحث وسایل نقلیه ) مقدمه: استفاده از وسایل نقلیة عمومی مزایای زیادی دارد. مثلاً اگر هریک دانه بنی بشر یک اتومبیل گنده زیر پایش نیندازد و فرت فرت توی خیابان راه نیفتند، دیگر نه راه­بندان به وجود می­آید که هر آدمیزاد را ازجان خویشتن سیر می­کند، نه کیلو کیلو سرب توی حلقوم جنابعالی فرو می­رود که فردا پس فردا نسل بشر با سرطان منقرض بشود، نه دار و درخت و گل و سنبلمان به ابدیت و موزه می­پیوندد، نه لایة اوزون عینهو آبکش سوراخ سوراخ می­شود، نه سرمایة ملّت پای خرید بنزین و سوخت حیف و میل می­شود و... چه می­ دانم هزارتا چیز دیگر. بنابراین مثل روز روشن است که این­جا هم باید فرهنگ سازی بشود تا این­جور مسایل به شدّت توی کلّة ملّت فرو برود. یکی از راههای بسیار زیبای فرهنگ سازی، تشویق ملّت به استفاده از وسایل نقلیّة عمومی است. مثال : 1ــ ابتدا ! با زبان خوش به مردم می­گوییم که مثل بچّة آدم اتومبیل­های شخصی­شان را در منزل گذاشته و با وسایل نقلیة عمومی رفت و آمد کنند، وگرنه حالشان را می­گیریم و بنزینشان را سهمیه­بندی می­کنیم و پای قضیة پلاک زوج و فرد و اتومبیلهای تک سرنشین و طرح خیابان بندان ( طرح ترافیک ) و از اینجور چیزها را وسط می­کشیم. 2ــ سپس خوب که ملّت را تشویق به استفاده از وسایل نقلیة عمومی کردیم. آنها را دسته دسته سر ایستگاههای اتوبوس می­کاریم تا علف زیر پایشان سبز بشود و در سرما در انتظار اتوبوس جانشان در بیاید و ضریب مقاومتشان در مقابل سختی­ها بالا برود (چه معنی دارد ملّت اینقدر لوس و سوسول باشند که اتومبیل شخصی بخرند و برای یک قدم راه، زارت زارت اتومبیلشان را روشن کنند و بروند و سر پارکینگ و جای پارک شر راه بیندازند و. ..؟ 3ــ در راستای امر مهم فرهنگ­سازی و تشویق ملّت و افزایش ضریب مقاومت و... بعد از به لب آوردن جان مردم، یک فقره اتوبوس قراضه و متلاشی که سیستم سوخت و اگزوزش داغان است و ریة ملّت و پدر محیط زیست را سه سوت به باد می­دهد به محلّ ایستگاههای اتوبوس شهری گسیل داشته و مردم بی­ملاحظه و بی­احساس نسبت به محیط زیست و ترافیک و هشدارهای علمی و... را عینهو کمپوت آدمیزاد درون اتوبوس و روی سر وکول هم می­چپانیم.