مجله نوجوان 159 صفحه 21

4ــ به تدریج و نرم نرمک به ملت مفت­خور حالی می­کنیم که استفاده از وسایل نقلیة عمومی هم شهر هرت نبوده و با افزایش در صدی و روزانة نرخ کرایه، کاری می­کنیم که ملّت زیادی هم پُررو نشوند و بهشان خوش نگذرد. اوّل بلیت یک تومانی. بعد ده تومانی. 15 تومانی. 20 تومانی. حذف بلیت و اختراع اتوبوس ریالی 75 تومانی و 100 تومانی و مژدگانی جدید هم اینکه قرار است 15 درصد دیگربه آخرین نرخ حاصله افزوده شود، پیدا کنید نرخ جدید را؟! (مسئله ریاضی) و خلاصه با آهنگ ملایمی ( جهت سکته نزدن ملّت) تابع تصاعدی کرایه وسایل نقلیة عمومی را بالا و بالاتر می­بریم تا کور شود هر آنکه نتواند دید ! 5ــ جهت تن پرور نشدن ملّت و در راستای حمایت از موارد ابتدایی گزینة 3، پیش بینی شده است که اتوبوسهای داغان و قراضة­مان وسط راه خاموش و خراب بشوند تا ملّت با هُل دادن دسته جمعی اتوبوس، ورزش­های همگانی را در ذهن تداعی کرده و فرهنگ ورزشی خود را به صورت غیر مستقیم بالا ببرند. 6ــ از آنجا که ملّت، قدر وقت خویش را یک ذرّه نمی­دانند و در راستای حمایت از فرهنگ وسایل نقلیة عمومی، یک تاکسی تنها در صورتی مردم را شش ساعت معطل مسافر زدن خود نمی­نماید کهاندازة خون­بهای پدر انسان کرایۀ در بستی بگیرد، بدین ترتیب ملّت درک می­کنند که هر دقیقة اتلاقی چند ریال ارزش مالی دارد و حالشان گرفته می­شود و از این غلط­ها نمی­کنند که وقت­شان را الکی الکی و مفت هدر بدهند. 7ــ در اتوبوس، مترو و تاکسی و سایر وسایل نقلیة عمومی جیب­بُرهایی خود به خود تعبیه شده است تا ملّت ضمن رعایت فرهنگ وسایل نقلیة عمومی، چشم و گوش و دقّتشان تقویت بشود و با جان دل بیشتر ی از مایملک خویش صیانت کنند. 8ــ دنیای امروز دنیای سرعت و شتاب و عجله است. به منظور القای این نکتة مهم در حین فرهنگ وسیلة نقلیة عمومی سازی ! کوشش شده است که دربهای مترو در قطع کردن اعضا و جوارح انسانهایی که در چپاندن خود سرعت عمل ندارند کوتاهی نفرماید و درس عبرتی شود برای سایر انسانهای لاک پشتی و تنبل و متضاد دنیای معاصر! 9ــ یکی از راههای فرعی تشویق ملّت به استفاده از وسایل نقلیة عمومی، رسانه­های گروهی است. بنابراین بنده با ذکر دیگر مزایای این همه فرهنگ سازی (که به مخ جن هم خطور نمی­کند) حالی تان می­فرمایم که خیال نکنید زجر استفاده از وسایل نقلیة عمومی الکی است، خیر! تک تک این زجرها جزء برنامة فرهنگ ساز ی است.شما چه می­دانید که هی آمپرتان بالا می­رود و سر ایستگاه اتوبوس و توی مترو و تاکسی و اینا به زمین و زمان فحش می­دهید؟! نخیر ! من خیلی هم حالم خوب است و مطمئن هستم که دچار عوارض روانی استفاده از وسایل نقلیة عمومی نشده­ام...! چی داداش؟! خُل جد و آباد... جرئت داری بیا سر ایستگاه تا حالیت کنم... جان؟! کاری نکن دکوراسیون صورتت را صاف کنم و با کف دستت سِت کنم­ها...! ولم کنید تا بروم اتویش کنم ! آقا چرا دست من را سفت چسبیدی؟! نفس کــــــــــــِـــــــــــــش!..