مهمترین مشخصات تعزیه نامهها
-آگاه بودن اشقیا نسبت به شقی بودن خود و معصوم بودن خاندان پیامبر.
-آگاه بودن امام و همراهان به عاقبت
کار، به اینکه مقدر است کشته شوند
و این شهادت، آغاز نجات و رستگاری است.
-با وجود نسبت دادن اندکی رحم
به اشقیا و کمی ضعف به اولیا، سراینده
نمیتواند آنها را از صورت قهرمان یا
ضد قهرمان مطلق بیرون بیاورد و جنبة
بشریتری به ایشان بدهد.
-واقعه را تماشاچی از قبل میداند و
نویسنده، نحوة وقوع را توصیف میکند.
نویسنده گرچه در پایان کار هیچ
نتیجهای نمیگیرد ولی بیطرف نیست.
او میداندکه «شبیه اشقیا» باطناً دشمن
اشقیا و دوست اولیاست، پس طرفین
مبارزه را از زبان «شبیه اشقیا» و علیه
اشقیا وصف میکند. اینکه هر بازیگر
جدای از نقشش به توصیف نقش
خود میپردازد و به اشقیایی که قرار
است نقشش را ایفا کند لعن و نفرین
میفرستد، همان اصل« فاصلهگذاری»
در نمایش است که « برشت» بر اساس
آن «اصل فاصله گذاری در نمایش» را
پایه گذاری و عنوان کرد.
-سراینده یعنی شاعری که
«تعزیه نویس» یا «مقتل نویس» نامیده
میشود، آدمی فنی و دانشمند نیست. او فقط حس خود را منتقل میکند. وجود صداقت و ایمان در او باعث
میشود که در متن، چند تکة واقعاً
گیرا و تکان دهنده به وجود آید.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 172صفحه 31