مجله نوجوان 179 صفحه 31

تفکر نیست. 33- از گهواره تا گور،دانشجو باشید. 34-دانش بجویید گر چه به چین باشد. 35-شرافت مؤمن در شب زنده داری و عزّت او در بی­نیازی از دیگران است. 36-دانشمندان،تشنۀ آموختند. 37-دلباختگی،کر و کور می­کند. 38-دست خدا با جماعت است. 39-پرهیزکاری،جان وتن را آسایش می­بخشد. 40-هر کس چهل روز به خاطر خدا زندگی کند،چشمۀ حکمت از دلش به زبان جاری خواهد شد. 41-با خانوادۀ خود به سر بردن، از گوشۀ مسجد گرفتن،نزد خداوند پسندیده­تر است. 42-بهترین دوست شما آن است که معایب شما را به شما بنماید. 43-دانش را به بند نوشتن درآورید. 44-تا دل درست نشود،ایمان درست نخواهد شد و تازبان درست نشود،دل درست نخواهد بود. 45-تا عقل کسی را نیازموده­اید، به اسلام آوردن او وقتی نگذارید. 46-تنها به عقل می­توان به نیکیها رسید.آن که عقل ندارد از دین تهی است. 47-زبان نادان، بیش از ضرری است که تبهکاران به دین می­رسانند. 48-هر صاحب خردی از امّت مرا چهار چیز ضروری است:گوش دادن به علم،به خاطر سپردن و منتشر ساختن دانش و بدان عمل کردن. 49-مؤمن از یک سوراخ،دو بار گزیده نمی­شود. 50-من برای امّت خود،از بی­تدبیری بیم دارم نه از فقر. 51-خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد. 52-خداوند،مؤمن صاحب حرفه را دوست دارد. 53-تملّق،خوی مؤمن نیست. 54-نیرومندی به زور بازو نیست، نیرومند کسی است که به خشم خود غالب آید. 55-بهترین مردم،سودمندترین آنان به حال دیگرانند. 56-بهترین خانۀ شما آن است که یتیمی در آن به عزّت زندگی کند. 57-چه خوب است ثروت حلال در دست مرد نیک. 58-رشتۀ عمل،از مرگ بریده می­شود مگر به سه وسیله:خیراتی که مستمر باشد،علمی که همواره منفعت برساند،فرزند صالحی که برای والدین دعای خیر کند. 59-پرستش کنندگان خدا سه گروهند:یکی آنان که از ترس،عبادت می­کنند و این عبادت بردگان است. دیگر آنان که به طمع پاداش،عبادت می­کنند و این عبادت مزدوران است. گروه سوم آنان که به خاطر عشق و محبت،عبادت می­کنند و این عبادت آزادگان است. 60-سه چیز نشانۀ ایمان است: دستگیری با وجود تنگدستی،از حق خود به نفع دیگران گذشتن،به دانشجو علم آموختن. 61-دوستی خود را به دوست ظاهر کن تا رشتۀ محبت محکمتر شود. 62-آفت دین سه چیز است:فقیه بدکار،پیشوای ظالم،مقدّس نادان. 63-مردم را از دوستانشان بشناسید، چه انسان همخوی خود را به دوستی می­گیرد. 64-گناه پنهان،به صاحب گناه زیان می­رساند.گناه آشکار،به جامعه. 65-در بهبودی کار دنیا بکوشید اما در کار آخرت چنان کنید که گویی فردا رفتنی باشید.