مجله نوجوان 191 صفحه 6

حامد قاموس مقدم «دو قدم مانده به صبح» با مهر استاندارد آن جایی که میهمانان، مورد تأیید و منتخب کارشناسان هستند، کار اجرا و بحث بدون جنگ و خونریزی یا لج و لجبازی مرسوم در این­گونه برنامه‏ها پیش می‏رود. بینندگانی که مشتاقانه، بحث را دنبال می‏کنند هم از گفتگوی انجام شده لذّت می‏برند و هم می‏توانند از آموزشهای دقیق و تخصصی برنامه استفاده کنند. برنامۀ «دو قدم مانده به صبح»، از نظر اجرا و محتوا جزو برنامه‏هایی است که از استانداردهای جهانی برنامه‏سازی در تلویزیون، دور نیست. یکی دیگر نقاط از قوت این برنامه، دکور بسیار زیبای آن است که با وجود سادگی در نماهای مختلف به فیلمبردار کمک می‏کند تا کادرهای مناسب و متنوعی در اختیار داشته باشد. البته این نکته را نباید فراموش کرد که ساعت پخش این برنامه با ساعت خواب شما تداخل دارد ولی لااقل هفته‏ای یک بار ارزشش را دارد که این برنامه را ببینید! تخصصی در مورد ورزش. در میان ساعتها زمان که در تلویزیون دود می‏شود و هدر می‏رود، برنامه‏ای تخصصی وجود دارد که شیوه‏ای جدید را در پیش گرفته است و هر شب در دو «گام» به مسائل تخصصی هنری و ادبی می‏پردازد. برنامۀ «دو قدم مانده به صبح» هر شب از شبکۀ چهار سیما به عنوان آخرین برنامۀ فارسی پخش می‏شود. اجرای این برنامه به عهدۀ محمد صالح علاء است که تقریباً در همۀ هنرهای منقول و غیر منقول تجربه‏ای قابل اعتنا دارد. البته او معمولاً سرش به کار اجرای خودش گرم است و در بحثهای کارشناسی کارشناسان و میهمانان برنامه سرک نمی‏کشد. کارشناسان این برنامه معمولاً از بزرگان رشتۀ تخصصی خود هستند و با سلیقۀ خودشان موضوعی خاص را انتخاب می‏کنند و میهمانان برنامه را نیز به صلاحدید خودشان و با توجه به موضوع برنامه دعوت می‏کند. از تلویزیون پر از برنامه‏های آموزشی و تخصصی و غیر تخصصی است. برنامه‏ای که یک کارشناس را روی یک صندلی شیک می‏نشانند و تمام تلاش آن کارشناس این است که به بینندگان حالی کند که چقدر آدم فهمیده‏ای است و چقدر چیز بلد است. مجری چنین برنامه‏هایی هم با پشتکاری وصف ناشدنی در تلاش است که به کارشناس برنامه و مخاطبان خیلی محترم بفهماند که خودش چیزی از فهم و کمالات کم ندارد و به تنهایی قادر است کل برنامه را بگرداند و تازه خیلی هم برنامه را جذّاب‏تر کند و اگر اصرار تهیه کننده نبود، عمراً آدم بیسوادی را که گول مدرکش را خورده است آن طرفها راه نمی‏داد و حاضر نبود با او سر یک میز بنشیند و گپ دوستانه بزند! اگر نگاهی عمیق به برنامه‏های تخصصی سیما داشته باشید، همۀشان به شدّت و با اصرار از این فرمول پیروی می‏کنند. حتی برنامه‏های