مجله نوجوان 124 صفحه 25

حامد: حالا شاید همه نتوانند در درس موفق باشند. خیلیها استعدادهای هنری دارند ولی امکانی برای پرورش آنها نیست. جامعۀ ما باید جوری باشد که از همین سنّ نوجوانی،دخترها و پسرها به سمت فعالیتهای هنری بروند و به قول معروف، انرژی خودشان را در راه صحیح تخلیه کنند. نه اینکه به خاطر نداشتن سرگرمی و انگیزۀ رقابت، لباسهای عجیب و غریب بپوشند و به خیابان بروند. آبتین: به نظر من حتّی هنر هم نمی تواند عاملی برای جلوگیری از این مسایل باشد. الآن خیلیها به خاطر عشق بازیگری و سینما، خودشان را به شکلهای عجیب و غریب در می آورند.پس محیطهای هنری هم می تواند سالم نباشد. سهند: این که درسته. بله،بچّهها معمولاً تصور درستی از سینما ندارند. بیشتر جذب مسایل ظاهری و قیافۀ افراد می شوند. حامد: نهادهای فرهنگی نباید بگذارند که سینمای ما محدود به داستانهای سطح پایین عاشقانه شود. آبتین: البته فقط سینما نیست. تلویزیون هم حتّی گاهی با بعضی فیلمها و سریالها، سلیقۀ مخاطب را پایین می آورد. سردبیر:البته فراموش نکنیم که ایران بعد از انقلاب، یکی از کشورهای صاحب نام در صنعت سینما شده است. بنابراین حیف است که دستاوردهای این عرصه تبدیل به فیلمهای بازاری و عوام پسندی بشود که متأسفانه چند سالی است زیاد شدهاند. سهند: خوب اینها روی بچّهها و جوانان تأثیر بدی می گذارد. من گفتم هنر می تواند نجات دهنده باشد،امّا هنری که ابتذال در آن باشد،تخریب کننده است. آبتین: پس علّت بد حجابی و ظاهر بد، فقط محرومیت از هنر نیست.الآن وضعیت موسیقی را ببینید.واقعاً چقدر بچّهها با موسیقی اصیل ایرانی سر و کار دارند؟ حامد: وضع موسیقی که خیلی عجیب است.از طرفی، شنیدن کارهای لس آنجلسی را ناپسند می دانیم و از طرف دیگر سعی می کنیم از آنها تقلید کنیم. حتّی در تلویزیون خوانندههایی می آیند که تقریباً شبیه لس آنجلسیها حرف می زنند و اجرا می کنند. بازار کاست هم که پر است از آثار مبتذل عشقی با شعرها و موسیقیهای ضعیف. سردبیر: مثل اینکه بچّهها دل خونی از وضعیت هنر دارند! حالا که از سینما و موسیقی گفتید،از شعر هم بگویید و تکلیف ما را روشن کنید! آبتین: شاعران که دیگه هیچی! (همه می خندند) خیلیها را می شناسم تا شاعر می شوند، مو بلند می کنند و سیگار می کشند و ادا در می آورند. پس چه جوری هنر می تواند الگوی جوانها باشد؟ سردبیر: البته شما روی نقاط منفی انگشت گذاشتید.من هم اینها را به عنوان آفات هنر قبول دارم. ولی برگردیم به بحث اصلی.. ادامه دارد ...