آسمانیها
قربان ولیئی
ترنّم کلمات
همۀ هستها جاریاند . همۀ هستان در هستی بیکران جریان
دارند . یک روز زاده میشوند؛ یک روز میمیرند.باز زاده
میشوند و باز. ..
درخت که میمیرد به خاک بر میشود ؛ خاک میشود ؛ پس
خاک متولد میشود . خاک ، خوراک درختی دیگر میشود؛
خاک میمیرد ؛ درخت متولد میشود. هستی جریان مرگهای
پی در پی و تولدهای پی در پی است . زندگی ، از مرگهای پی در
پی، نیرو میگیرد و جریان مییابد . مرگ، سرچشمۀ خروشان
زندگی است. مرگ هر چیزی، دگرگون شدن آن برای شروع
زندگی دیگری است.
همۀ نامهای تو
ای وارث، که همه چیز به تو باز می شود و همه از آنِ
تواند.
ای رشید، که راهنمای بندگان به سوی کمالی.
ای صبور، که بردباری و شکیبایی شیوۀ توست.
خدایا، نامهای تو کران تا بی کران را نورانی کرده است.
تا نامهای تو بر زبان می شکفد، جان و روان را رایحۀ بهشت
فرا می گیرد.خدایا نعمت ترنّم نامهای نیکویت را از ما مگیر
که دلتنگ ترین غروب عالم آن گاه است که نام تو از آسمان
جان طلوع نکند.
خدایا، چشم و گوش و هوش ما را توانا کن تا نامهای تو را
ببینیم و بشنویم و در یابیم.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 124صفحه 8