مجله نوجوان 133 صفحه 10

میزگرد قسمت آخر ریلهای اشتباهی سردبیر:ما قبلا راجع به وضعیت معلمهای ورزش صحبت کرده ایم اما راجع به معلمهای هنر در مدرسه حرف نزده ایم. حامد:چه حرفی بزنیم؟اکثر مدرسهها یا معلم هنر ندارند یا اینکه هر معلمی که هیچ چیز دیگری بلد نیست درس بدهد می شود معلم هنر. سهند:اصلا کسی راستی راستی هنرمند باشد که دیگر نمی آید توی مدرسه معلمی کند. آبتین:من با سهند موافقم.کسی که هنرمند باشد توی کلاس خصوصی و آموزشگاههای پولی درس می دهد نه توی مدرسه. حامد:شما راجع به معلم مازاد چیزی می دانید؟بیشتر همینها که مازاد هستند معلم هنر بچهها می شوند. سردبیر:بچهها!بهتر است از روی لجبازی صحبت نکنیم.یک کم تحلیل منطقی داشته باشید. سهند:آقا!من یک حرف منطقی دارم. سردبیر:آفرین، بگو! سهند:آقا مگر هنر فقط نقاشی و طراحی است؟حالا شما بگویید شش تا.از این شش هنر فقط توی مدرسه نقاشی درس می دهند.یک نفر نمی آید سر کلاس بگوید تئاتر چی هست.سینما چه طوری است. موسیقی چندتا نت دارد.دوربین عکاسی چندتا سوراخ دارد و از این چیزها.شما تا به حال شنیده اید که یک مدرسه کلاس موسیقی گذاشته باشد یا کلاس تئاتر جزو درسهایش باشد؟ آبتین:سهند جان!دل خوش سیری چند؟ما هفته ی پیش کلی راجع به این قضیه حرف زدیم که والدین و صاحبان اصلی مدارس یعنی آقای مدیر وناظم و معلم،دوست ندارند ما کار هنری بکنیم.حالا شما توقع دارید آقا معلم