دقّت حضرت امام
دقّت حضرت امام فوق العاده بود. برنامۀ درمانی ایشان نسبتاً مفصّل و پیچیده بود و نیاز به استفاده از داروهای مختلف و متعدد در ساعات معیّن بود که طبق جدول و در صندوقچه کوچک زمان بندی شده‌ای مورد استفاده شان قرار می‌گرفت. بخاطر نمی‌آورم که حتی یکبار ایشان مصرف دارویی را در زمان معین خودش از یاد برده باشند و اگر کوچکترین تغییری در برنامه داده می‌شد و یا مقداری دارو تغییری می کرد فوراً مسئله را به پزشک گوشزد می‌کردند تا مطمئن شوند آن تغییر، نظر پزشک است و یا احیاناً اشتباهی رخ داده است. در این زمینه یک مورد قابل توجه است؛ زمانی حضرت امام به مقدار داروی جدیدی که بر ایشان شروع شده بود بسیار حساس بودند و ضرورت داشت مقدار آن دارو بتدریج افزایش یابد و لذا قرصها بدقّت تقسیم و گاه تراشیده می‌شد تا میزان و مقدار مطلوبی حاصل شود
و این کار معمولاً توسط یک نفر انجام می‌شد تا مشکلی از نظر تنظیم مقدار و اندازه آن دارو پیش نیاید. یک بار حضرت امام پزشکی را احضار کردند و یکی از آن قرصهای تراشیده شده مربوط به یک ساعت معین را به وی نشان دادند و فرمودند که این قطعه از قرص قدری بزرگتر از بقیه قطعه هاست، باید چنین باشد یا خیر؟ و وقتی با بقیه قرصها مقایسه گردید مشخص شد که تفاوت مختصری وجود دارد که علیرغم جزئی بودن از دید حضرتشان پنهان نمانده است و آن قطعه قرص تعویض گردید.