احکام اقرار
[سؤال 7874] 4122
بسمه تعالی
حضور محترم حضرت آیت الله العظمی امام خمینی، رهبر عالی قدر انقلاب اسلامی ایران، با نهایت احترام؛ به عرض عالی می رساند:
این جانب بیش از بیست سال است که کارم قالی شویی است. در این مدت هزاران فرد قالی بزرگ و کوچک از بازار و خانه های مردم تهران بدون داد و ستد رسید آورده اند و پس از شستن و خشک کردن برده اند و تحویل صاحبانشان داده اند و بنده اجرت خود را دریافت داشته ام. در حدود چهار ماه قبل شخصی تعداد هفت تکه قالی کوچک و بزرگ می آورد در محل کارخانه قالی شویی این جانب و اظهار می دارد که این هفت تکه قالی را یکی از تجار فرستاده که شما بشویید و خشک نمایید و بیاورید حجره و می گوید: کرایه باربری مرا بدهید. به ایشان گفته می شود که ایشان مشتری دائمی این کارخانه است و باربری از این کارخانه نمی گیرد و شما بروید باربری را از خودش بگیرید. این جانب مطابق گفتار خود آورندۀ قالی ها هفت تکۀ قالی را شست و شو کرده و بدون کم و زیاد برده ام و به تجارتخانه تحویل داده ام. یک هفته پس از تحویل هفت تکه قالی به تجارتخانۀ نامبرده، همان هفت تکه قالی مورد بحث، به اضافۀ چهار تکه دیگر از محل تجارتخانه به سرقت می رود. پس از این که آورنده
استفتائات امام خمینی (س)ج. 6صفحه 613 قالی ها آگاه می شود که هفت تکه قالی به سرقت رفته، به من مراجعه می نماید و اظهار می دارد که قالی ها مربوط به خود من بوده و ادعای آن ها را از بنده می نماید. آیا ایشان می تواند چنین ادعایی داشته باشد؟
بسمه تعالی، در فرض مذکور آورنده به مقتضای اقرار قبلی، حق مطالبه از کارگاه را ندارد و چنانچه نزاعی در بین است باید در محکمۀ شرعیه حل و فصل شود.
[سؤال 7875] ----> 5505
3. آیا کتک زدن به فردی که به حمل مواد مخدر مشهور است، برای اقرار گرفتن از او، تا موادش را تحویل بدهد، جایز است؟
بسمه تعالی، موارد مختلف است و طبق مقررات شرعی باید عمل شود.
[سؤال 7876] 4123
بسمه تعالی 4 / 4 / 1361
محضر مبارک حضرت امام خمینی
اگر در هنگام اجرای عقد، به قصد محرم شدن، ایجاب را زن به قصد محرم شدن (بنا به اعتراف خودش)، و قبول را مرد، بخواند و هر دو با قرائت صحیح صیغۀ عقد دائم را با مهریۀ معین از روی رسالۀ حضرت امام خمینی بخوانند و سپس با هم روابط زناشویی و آمیزش جنسی برقرار نمایند و بعد از چندین ماه، زن تقاضای طلاق نماید و به هنگام تقاضای طلاق، زن اعتراف نماید که عقد را به قصد محرم شدن به زوج جاری نموده و به عقد دائم شرعی با مهریه معین با هم زن و شوهر شده اند و از آن جا که مرد حاضر به طلاق نمی شود، زن بعد از آن که مطمئن می شود که مرد او را طلاق نمی دهد، اول حاضر بشود که با زوج به زندگی ادامه دهد، ولی بعد از مدتی دوباره (حدود یک ماه دیگر) اظهار بدارد که وی ـ یعنی زن ـ به هنگام جاری نمودن عقد، قصد انشا و معنای کلمات را نمی دانسته و به همین بهانه تقاضای ابطال عقد را بنماید و
استفتائات امام خمینی (س)ج. 6صفحه 614 این راه را وسیله برای جدایی از زوج قرار دهد، آیا این ادعای زوجه (زن) همچون عمل یک زن نیست که بعد از «بله» بگوید «نه» و آن وقت تقاضای ابطال عقد نماید؟ حکم شرع اسلام و فتوای حضرت امام خمینی در این مورد چیست؟ آیا می شود عقد مذکور را باطل اعلام نمود؟ و آیا عقد به قوت اولیه خود باقی است و عقد صحیح است؟
بسمه تعالی، در فرض سؤال عقد محکوم به صحت است و اگر نزاعی در بین است به محاکم صالحه مراجعه شود.
[سؤال 7877] 4124
بسمه تعالی
محضر مبارک رهبر عالی قدر آیت الله العظمی امام خمینی، مدّ ظله العالی
احتراماً؛ استدعا می شود به مسأله ذیل جواب عنایت فرمایید:
بچه ای را سر راه می گذارند و خانواده ای او را برداشته و چند سال او را نگهداری می کند. زن و مردی آمده و می گویند این فرزند مربوط به ما بوده و اقرار به فرزندی او را می کنند و می خواهند او را بگیرند. ذو الید می گوید بچه مربوط به شما نیست. آیا بدون بیّنه می شود بچه را گرفت و به این زن و مرد داد یا خیر؟
بسمه تعالی، اگر بچه در فرض مرقوم صغیر غیر بالغ باشد، با اقرار جدّی و صریح زن و مرد نسب ثابت می شود و نیاز به بینه ندارد، ولی اگر بچه در زمان اقرار زن و مرد کبیر بالغ باشد، ثبوت نسب به اقرار زن و مرد، منوط به این است که مقرّ له آن ها را تصدیق نماید.
[سؤال 7878] 4125
بسمه تعالی 21 / 10 / 1361
محضر مبارک امام امت، خمینی بت شکن، امید مستضعفان جهان، از محضر شریف، استعلام می شود که فتوای شرعی را در مورد این مسأله اعلام فرمایند، تا عمل شود:
استفتائات امام خمینی (س)ج. 6صفحه 615 شخصی، در حال حیات خود و در کمال صحت و سلامت، با دست خط و امضای مسلّم خودش، اقرار و اعتراف کرده است که سرقفلی مغازه ای که در آن ساکن و مشغول کار است، متعلق به یکی از فرزندان خود می باشد؛ آیا این اقرار و اعتراف، شرعاً نافذ و معتبر است یا خیر؟ و آیا سایر وراث، با وجود اقرار و اعتراف صریح مزبور، می توانند نسبت به مقرّ به، ادعای حقّی بکنند یا خیر؟ ادام الله بقائکم
بسمه تعالی، مجرد دستخط، کافی نیست، مگر این که موجب اطمینان شود.
استفتائات امام خمینی (س)ج. 6صفحه 616