ملاقاتی که برای بند روحانیت بود با همه جا فرق می کرد. خیمه بزرگی زده بودند در یک محوطه ی باز اوین. ملاقاتها حضوری بود. هفته ای دو بار آنجا می نشستیم و زن و بچه هایمان می آمدند کنارمان و با هم دیدار حضوری داشتیم.
کتابخاطرات اسدالله تجریشیصفحه 110