مجله نوجوان 26 صفحه 3

سرمقاله برای بچه های شهر قم در این کویر عطشناک ، در این زمین تب زده و در این آسمان شب زده ، بهاری هست که رنگ کویر را محو می کند. بارانی هست که خاک تب زده را از حرارت نفس گیر دور می کند. آفتابی هست که چهره شب زده آسمان را به نور خود منور می کند و چشمه ای هست که از کوچه های ترک خورده شهر می گذرد و پیام بهار را به خاکیان هدیه می کند. ما همسایه این بهاریم. در همسایگی این آبی آسمان نفس می کشیم. راستی ، ما که اینجاییم ، ما که اهل این کویریم ، چقدر از کرامت این بهار سرسبز ، سود برده ایم؟ چقدر به او نزدیک شده ایم؟ چقدر به دیدارش شتافته ایم؟ راستی آن بانوی بزرگوار ، آن خواهر امام رضای غریب ، چند سلام از ما به یادگار دارد و در دفتر خاطرات ذهنمان چقدر نامش را ثبت کرده ایم؟ برماست که هر روز نامش را در ذهنمان مرور کنیم. می توانیم کبوتر دلمان را رها کنیم تا در آبی آسمانش به پرواز درآید. برماست که هرروز از آن بانوی کرامت یاد کنیم و نامش را تکرار. تکرار نام او و نام ائمه اطهار علیهم السلام به زندگی مان برکت و معنویت می دهد. باید هرروز نام نورانی آن بانو را تکرار کنیم؛ چراکه تکرار نور ، باعث روشنی بیش تر می شود. نام اوست که خانه های دل ما را پروفروغ می کند و ما را به کوچه های مدینه و مکه وطوس و نجف و کربلا می برد. نام او یادآور زندگانی پاک معصومان است و ما به این بانوی بزرگ ، مقدس و کرامت بخش افتخار می کنیم. علی باباجانی نوجوانان دوست