مجله نوجوان 130 صفحه 28

شهریار زنجانی ســـازندگان حـرفــه ای ، مخـاطبـان فهمیــده بعد از پدیدة ((زیر تیغ)) که بینندگان سیما را بـا یک سریال استاندارد و کامل و درعین حال جذّاب مواجه کرد شاید در سالهای اخیــر بتوانیم سریال ((راه بی پایان)) را نیز یکی از پدیده های سـریال سازی در تلویزیون بدانیم. سریال راه بی پایان به کارگردانی همایــون اسعدیان تقریباً تمام ویژگیهای یک اثر تلویزیونی خوب را دارد و با توجه به همان خصوصیات توانسته است مخاطبان خود را پیدا کنـد کـه داستان را دنبال کنند.داستـان این سریال روند مناسب و معقولی را طـی می­کنـد و مـانند بسیـاری از سـریالهـای دیگـر مبنـای ادامة داستان بر عنصر ((تصادف)) قرار داده نشده است. عنـاصر داستان با ارتباطی معقول در کنار هم نشسته­اند و به شکلـی طبیعی نسبت بـه یکدیگر کنش و واکنش نشان می دهند.بر خلاف بسیاری ازآثـار دیگر، در ایـن سریـال ما با کارکترهای صرفاً سفید و صرفاً سیاه مواجه نیستم.شخصیتهای داستـان ((راه بی پایان)) خاکستـری هستند. شخصیت خاکستری، شخصیتی است که هم خوبی دارد و هم بدی. یعنی نه بچه مثبت است که راه برود و ازخودش خوبـی پخش کنـد و نـه بَدمن است کـه پایش را هـر کجـا گـذاشت شـر بـه پا شود.شخصیت خاکستری، یک شخصیت باور پذیر است که ما می­توانیم نمونه­اش را دور و بر خودمـان ببینیم .داستان سریال که علیـرضا بذرافشـان و مهدی شیرزاد به صورت مشترک نوشته­اند و همایون اسعدیان آن را باز نویسی کـرده اسـت، داستانی جذاب است که به صورت موازی فسـاد اجتماعـی و اعتیـاد را کـه مرسـوم تـریـن نوع آن تلقـی می­شود و فسـاد اقتصادی و پول شویی را مـورد بـررسـی قرار داده است و بـا استفاده از خصوصیـات دراماتیـک، اثـر خود را پیش می­برد.همـایون اسعـدیان بـه عنـوان کارگردان اثر در انتخاب و بازیگیری از بازیگرانش بسیار حرفه­ای عمل کرده است. او از بازیگـر موفقـی چون مسعـود کرامتـی به صورت مـوجز و مـوثر استفاده کـرده است و حتی به بازی سیاه لشگرهای سریال نیز توجه شده است.در طول اثر، هیچیک از کارکترها قصد