مجله نوجوان 196 صفحه 7

انرژی درمانی تلفنی دارید تا حالتان جا بیاید. لطفاً مبلغ مورد نظر را از منشی بنده بپرسید و به حساب شخصی­ام واریز کنید تا خدمتتان برسم. نسخۀ 11: از نظر علم هومیوقاطی... عذر می­خواهم هومیوپاطی! بیماری شما از روح و روانتان ناشی می­شود. هفتۀ دیگر تشریف بیاورید تا روح و روانتان را معاینه کنیم. نسخۀ 12: به علت زدن یک سری حرفهای ناروا، یکسری ارواح خبیثه به بدن شما حلول کرده­اند. یک قطعه طلای خود را با احترام به بنده تقدیم کنید تا آن ارواح را با زبان خوش از بدنتان بیرون بکشم. نسخۀ 13: شما ایدز گرفته­اید. لطفاً خود را به بخش قرنطینه معرفی کنید. نسخۀ 14: شما دچار مازوخیسم شاندرمان! هستید. فردا وسایل شخصی­تان را در یک ساک دستی بریزید و منتظر باشید تا از آسایشگاه روانی برای بردنتان خدمت برسیم. نسخۀ 15: مشکل شما از استخوانهای کج و کولۀ ناحیه شکمتان است! برای فیزیوتراپی­تان نوبت گذاشته شد. نسخۀ 16: تلفن بیمار: ******0912 -آقای هوخشرته؟! ...ببخشید هوخرشته؟! ... عذر می­خواهم حوو...؟؟! بیمار محترم: عزیز من هوخشتره... هوخشتره! -خیلی خب آقاااا... چرا داد می­زنی؟! به ما چه مربوط است که رویتان اسم عجیب و غریب گذاشته­اند. می­خواهی عقده­ات را سر من خالی کنی؟! بیمار محترم: آقا جان بفرماییییید! امرتان؟! -سلام! از مرکز بهداشت مبارزه با ناقلین ویروسان خطرناک مزاحم می­شوم. بنده پروندۀ پزشکی شما را مطالعه فرمودم. شما متأسفانه مشکوک به بیماری بلانسبت- عذر می­خواهم- جنون گاوی! هستید. لطف کنید چهارشنبه جهت آزمایش و واکسینه و ... بیمار محترم: آقای محترم سیصد بار تا الان توضیح دادم. آن پروندۀ پزشکی را پاره کنید بریزید دور! -می­فهمم عزیزم! شما در شرایط روحی خوبی نیستید. بالاخره بیماری هم جزء زندگی است و اینها. شما به اعصاب خودت... بیمار محترم: آقای عزیز! بنده هیچ مرگم نیست. برای سیصد و نودمین بار عرض می­کنم که این حقیر بدبخت! به مدت یک ماه به جای پودر چاقی و عضله و هیکل و اینها اشتباهی پودر رختشویی را در آب میوه حل می­کردم و میل می­فرمودم که متوجه شدم و رفع کسالت شد. حالا دست از سرم برمی­دارید یا نَه؟! آقا جان با زبان خوش می­گویم آن پروندۀ پزشکی را بیندازید دور! ******* پ.ن: عجب آدمهای بی­فرهنگ و بی­تربیتی پیدا می­شوند ها! تلفن را قطع می­کنند چه عصبانی! ... خب بالاخره هر دانشی یک سری اشتباهات هم دارد. دانش پزشکی هم همین طور. آدم که نباید این همه عصبانی بشود. پسرۀ بی­فرهنگ...!