مجله نوجوان 196 صفحه 31

ماشاالله برای خودم خانم شده­ام! مامان که مریض شده فهمیده­ام روزی بیشتر از ده بار ایستادن کنار ظرفشویی و شستن یک عالم لیوان و قاشق، کار چندان سختی به نظر نمی­رسد و برای داغ کردن شیر لازم نیست کنار گاز بایستم و شیر را توی شیر جوش­کن هم بزنم! فهمیده­ام که هر شعلۀ گاز با کدام دستگیره روشن می­شود و برای گرم کردن غذا لازم نیست قبل از هر چیز نصف لیوان آب روی برنج خالی کنم. این را هم فهمیده­ام که یک پیمانه چای برای هر چهار نفرمان کافی به نظر می­رسد و لازم نیست سه چهار قاشق توی قوری چای بریزم. جای شکر و فندک را پیدا کرده­ام و می­دانم توی هر کابینت و کشو چه وسایلی است. فهمیده­ام وقتی کبریت تمام می­شود می­توان گاز را با فندک روشن کرد و عذاب آور است اینکه تمام روز باید حواست به بطریهای آب توی یخچال باشد تا خالی نشوند و همه چیز طبق قوانین خودش پیش برود. چراغهای اضافی خاموش شود، درجۀ یخچال روی 4 باشد و موقع کار کردن توی آشپزخانه حتماً دمپایی بپوشم! و بدتر از همۀ اینها این است که بابا و مسعود توقع دارند مثل مامان با آنها رفتار کنم. این را هم فهمیده­ام که بی­هنرترین دختر شناخته شده در تاریخ هستم و آنقدر پررو تشریف دارم که کشفیات جدیدم را به رشتۀ تحریر در می­آورم و این جا به نمایش می­گذارم!