لیلا بیگلری
قسمت پنجم
من جاسوس نیستم!
مگی، هری و تامی داشتند بلند بلند با هم بحث میکردند ولی
وقتی جان وارد اتاق شد، حرف خود را قطع کردند. مگی که حالش
خیلی بهتر از گذشته بود با دستپاچگی از جان پرسید: با اِلِسا حرف
زدی؟
جان سرش را به علامت نفی تکان داد و گفت: در دسترس
نیست.
جان متوجه نگاههای مشکوک مگی و هری و تامی شد و پرسید:
طوری شده؟
هری از اتاق رفت بیرون و تامی پرسید: کسی قهوه
میخوره؟
و بدون اینکه منتظر جواب بماند
لیوانهای قهوه را برداشت و از اتاق
بیرون رفت. جان دوباره سعی کرد
که شمارۀ اِلِسا را بگیرد ولی گوشی
را به کناری انداخت و گفت: نمیگیره!
بعد ادامه داد: اینا کجا رفتن؟
مگی نگاهش را از جان دزدید و خودش را
با کامیپوتر مشغول کرد. همین مسأله شک
جان را بیشتر کرد و پرسید: طوری شده؟
مگی مِن و من کنان پرسید: جان! تو و اِلِسا
کِی ازدواج کردین؟
جان که نمیدانست مشکوک بودن این قضیه
از چه چیز است، گفت: هفت هشت سالی هست.
چطور مگه؟
مگی لبش را گزید و بعد روی صندلی چرخید و
گفت: میدونستی یهودیه؟!
جان ناگهان جا خورد و در حالی که گیج شده بود،
خواست مسأله را به شوخی بگیرد ولی وقتی چهرۀ
نگران و جدّی مگی را دید، متوجه شد که قضیه
خیلی جدّی است. وقتی تامی با سه لیوان قهوه به اتاق
برگشت، جان سرش را میان دستهایش گرفته بود و
مگی با نگرانی او را نگاه میکرد. جان
با صدای خفهای گفت: امکان نداره! تو
از کجا اینقدر مطمئن هستی؟
مگی به تامی اشارهای کرد و تامی
فوراً یک دی وی دی را از داخل کیف
دستی خود که کنار اتاق بود بیرون
آورد و به مگی داد. مگی دی وی دی
را داخل درایو کامپیوتر قرار داد و به
جان گفت: خودت بیا ببین!
وقتی جان پشت کامپیوتر نشست،
متوجه شد که حق با مگی است. اِلِسا
یعنی همسر جان، یک یهودی بود که
سالهای قبل با خانوادهاش به نیویورک
آمده بود. پدر اِلِسا که جان تا آن
روز تصور میکرد مرده است،
یک ژنرال اسرائیلی بود.
حتی زنی که تا آن روز
فکر میکرد مادر اِلِسا است، در واقع
دایۀ اِلِسا بود و مادرش سالها پیش
آنها را ترک کرده بود و ناپدید شده
بود.
جان هر چه بیشتر فایلهای درون دی
وی دی را میگشت، بیشتر گیج میشد.
چیزی که بیشتر او را گیج کرده بود
این بود که این مسأله چه ربطی به
مشکلات پیش آمده برای او داشت.
او دوباره شمارۀ اِلِسا را گرفت ولی
همچنان در دسترس نبود. به توصیۀ
مگی، تامی یک لیوان آب با یک قرص
آرامبخش برای جان آورد.
بعد از چند ساعت که جان قدری
آرامش خود را به دست آورد، از مگی
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 202صفحه 24