مجله نوجوان 250 صفحه 33

لباسهایی همرنگ با صورت سیاهشان انتظار مسافران جام جهانی را میکشیدند. آنها اگر چه از دادن اطلاعات اولیه راجع به بازیها و تردد مسافران هم عاجز بودند، اما هرگز نمیخواستند خودشان را از تک و تاب بیاندازند. آنها از اینکه میزبان رویدادی چون جام جهانی بودند، خوشحال به نظر میرسیدند، اما قواعد میزبانی و راهنمایی مسافران را نمیدانستند و همین زمینهساز مشکلات بسیار برای مسافران جام جهانی بود. در فرودگاه TAMBO افراد زیادی به چشم میخوردند، که اطاقهای اضافی خانههایشان را برای مسافران جام جهانی در نظر گرفته و قصد اجاره آنها را به مسافرین داشتند، اما نا امنی کشور آفریقای جنوبی باعث شده بود که کمتر رغبتی برای این کار از سوی مسافران بعمل بیاید. بیچاره مسافرانی که شب به فرودگاه رسیدند، کمترین امکانات را نیز برای استراحت و گذر وقت نداشتند. حتی اگر این مسافران نمایندگان رسانههای گروهی جهان به این بازیها بودند. مسافران جام جهانی بعد از یک سفر نزدیک به 12 ساعته، تازه وقتی به فرودگاه میرسیدند، مشکلاتشان شروع میشد و بینظمی گریبان آنها را میگرفت. در کشور آفریقای جنوبی برای رسیدن به هر هدفی باید با واسطههای بسیاری ارتباط برقرار کنی. در آفریقای جنوبی روشنایی روز واقعاً یک نعمت بزرگ بود و همه فعالیتهای مسافران جام جهانی در آن خلاصه میشد. برخلاف بازیهای جام جهانی آلمان که سمبل بازیهای آن در هر کوی و بر زنی یافت میشد، قیمت سمبل بازیهای جام جهانی آفریقای جنوبی آنقدر گران بود که باعث کمیاب شدن آن شده بود، تا حدی که تمایل اندک خرید سمبل بازیها توسط مسافران جام جهانی باعث شده بود تا تولید آن به حداقل ممکن برسد. اما حکایت (ووووزلاها) حکایت دیگری بود. چرا که کمتر کسی در آفریقای جنوبی پیدا میشد که ووووزلا در دست نداشته باشد. ووووزلاهایی که صدای آن بی شباهت به صدای زنبور نبود. صدایی که خیلی از مسافران جام جهانی را آزار داد، اما صاحبان این صنعت را به نان و نوایی رساند که آنها اعلام کردند که قصد دارند در سراسر جهان برای ساخت این بوقهای کرکننده شعبه بزنند. آنها حتی از قاره آسیا هم نام بردند، قارهای که متقاضی اول ساخت (ووووزلا) به حساب میآید و قرار است بزودی زود تولید این بوقهای مخصوص پلاستیکی در آن آغاز شود.