مجله نوجوان 60 صفحه 23

حق به دست کیست؟ به همان قدر که چشم تو پر از زیبایی ست بی تو دنیای من ای دوست پر از تنهایی ست این غزلها زلالی که زمن می شنوی چشمة جاری اندوه دلی دریایی ست چندوقت است بازیچة مردم شده ام گرچه بازیچة شدن نیز خودش دنیایی ست دل به دریا زده ام تا باز آغاز کنم ماجرایی که سرانجامش یک رسوایی ست امشب ای آینه تکلیف مرا روشن کن حق به دست دل من؟ عقل؟ و یا زیبایی ست دل خوش عشق شما نیستم ای اهل زمین به خداوند که معشوقة من بالایی ست این غزل نیز دل تنگ مرا باز نکرد روح من تشنة یک زمزمة نیمایی ست. بهروز یاسمی پریشانی می خواهمت از جان و دل، امّا نمی دانی ای ماه سیمای من، ای خورشید پیشانی ای چشمهایت آفتاب صبح فروردین وی دستهایت رحمت ابر زمستانی ای شانه هایت تکیه گاه گربه های من در روزهای ابری و شبهای بارانی گیسو پریشان کن، پریشان تر، که می خواهم تا زنده ام خوش بگذرانم در پریشانی این جا دلم خون است، باور کن، عزیز من! این جا دلم خون است از این دلهای سیمانی مردان این سامان، زبانم را نمی دانند من مانده ام - ای عشق - و سنگستان نادانی می خواهم امشب با تو باشم، هر چه باداباد چون زورقی کوچک در این دریای طوفانی علی هوشمند