مجله نوجوان 114 صفحه 25

ولی به خطر انداختن منافع آنها، یعنی این که ما قصد رویارویی با آنها را داریم که من فکر نمی کنم ایران بخواهد با کسی رو در رو شود. سردبیر: واقعاً اشارههای کوتاه شما، بخشهای مختلفی از یک حقیقت واحد است. من با همۀ این حرفها موافقم ولی اجازه بدهید مطلب را بیشتر باز کنم. ببینید این که ما باید به دنیا بفهمانیم که نیت آنها شرّ است، کاملاً درست. این را هم قبول ندارم که صدای ما به دنیا نمی رسد. اتفاقاً گاهی وقتها، صبر و خویشتنداری صدای آدم را بلندتر به دیگرانمی رساند. مثلاً این که در جنگ آمریکا با افغانستان وعراق مادخالتی نکردیم. باعث شدکه حقانیت مابه دنیا ثابت شود. هم طالبان درافغانستان و هم صدّام درعراق، بزرگترین دشمنان ما بودند. شایدآمریکا بدش نمی آمد که ما گول بخوریم و به خاطرنابودی دشمنان مرزی خودمان، زیر چتراو برویم ولی ما هردو تجاوز را محکوم کردیم. ماگفتیم دخالت نظامی درکشورهای مستقل، کار صحیحی نیست. درحالی که مامی­توانستیم برای آرامش دل خانوادههای شهدا هم که شده با آمریکاییها هم دست شویم وبعثیها و طالبان را به خاک بکشانیم ولیاین کار را نکردیم و به ملّتهااحترام گذاشتیم. نتیجه­اش، قدردانی وتحسین مردم وعراق وافغانستان ازایران شد. درحالی که آمریکا از خودش چهرة متجاوز و اشغالگر باقی گذاشت. بعدهم باکمال ناباوری شاهد بودکه در تعیین حکومتاین دوکشور ملّتها انتخابی داشتند که به نظرایران نزدیک بود. خود این اعتماد ملّتها بهایران بسیاری ازتبلیغات آمریکاییها را ناکام گذاشت. علی اصغر: ولی باعث کینۀ آمریکا شد. شاید اگر ما در عراق وافغانستان باآنهاهمکاریمی کردیم آنهااینقدر به انرژی هستهای ماگیرنمی دادند. عماد: قبول ندارم. آنها اصلاً مخالف قدرتمند شدن ما هستند. پس فرقی نمی­کند که همکاری کنیم یا نه. امیررضا: اصلاً وقتی ما چیزی راقبول نداریم که نمی توانیم همکاری کنیم. تازه، توقّعات امریکا آن قدر زیاد است که با همکاری در عراق وافغانستان تمام نمی شود. سردبیر: ما طبق اصول سیاست خارجی خودمان، نمی توانیم بااشغالگری موافق باشیم. فراموش نکنیدکه یکی ازپایههای سیاست خارجی ماضدّیت بااشغال سرزمین فلسطین است. درموردعراق، افغانستان و هرکشوردیگری هم باید همین رفتار راداشته باشیم امّا به هرحال، ما به عنوان یکی ازقدرتهای منطقه، در کشورهای همجوارخودمان منافع مشروعی هم داریم. مثلاً افغانها با ما سابقۀ مشترک تاریخی وفرهنگی دارند. علاوه برمسلمان بودن، فرهنگ و زبان آنها هم فارسی است. عراق هم به خاطر حضور ائمه علیهم السّلام، برای ما شیعیان اهمیت فراوانی دارد. ضمن آنکه اکثریت مردم عراق شیعه هستند. پس خواه ناخواه ما در این کشورها نفوذ داریم. آن نفوذ ما فرهنگی ومعنوی است. نیازی به دخالت نداریم. امیررضا: ولی حکومتهایاین دو کشور، با آمدن آمریکا روی کار آمدهاند. ما چطور می توانیم هم با آمریکامخالف باشیم و هم با این کشورها همکاری کنیم؟ سردبیر: مثل این که بحث ازانرژی هستهای منحرف شد ولی عیبی ندارد. مناینطوری موافق­ترم چرا که اوّلش هم گفتیم که غربیها می خواهند با ما تسویه حساب کنند. به خاطرهمین همزمان بابحث انرژی هستهای، مشکلات دیگری هممی تراشند. پس همة این بحثها با هم در ارتباط است. اگرموافق باشید، من در ادامۀ صحبت امیر رضا صحبت کنم. (موافقت همه)