گردش روزگار برعکس است
وقتی آقای سر دبیر اعلام کردند که باید برای صدمین شمارۀ مجلۀ دوست هر کس مطلبی بنویسید، نمی دانید چه حس غریبی پیدا کردم و تمام وجودم پر از هیجان شد چون همیشه فقط به من می گفتند عکس بگیرم و تا حالا کسی به من نگفته بود که مطلبی بنویسم . این اولین بار بود که به جای اینکه عکسهایم دیده شوند، خودم دیده شده بودم، با این حال هر چه فکر کردم تا یک شعر عرفانی هم ضمیمۀ خودم کنم تا تصور درستی از من داشته باشید فقط بیت زیر به ذهنم خطور کرد :
ما نمانیم و عکس ما ماند
گردش روزگار بر عکس است
سارا قاموس مقدم؛ عکاس
من یک تروریست بودم
بچّه که بودیم (من و خواهرم و برادرم یا به عبارتی من و همدستانم) همه جا عذرمان را می خواستند ! می دانید چرا ! چون من تروریست ترین، دست - گل آب بده ترین و شلوغ ترین - بچ های فک و فامیل و در و همسایه به حساب می آمدم . بزرگتر که شدیم فهمیدیم دنیای بزرگترها قوانین خاص خودش را دارد . یکی از آن قوانین مهم این بود که دیگر نمی شد راست راست از در و دیوار بالا رفت . برای همین مجبور شدم کمی طنز نویس و یک کوچولو کاریکاتوریست بشوم . آخر می خواستم یواشکی بروم توی قالب کاراکترام و باز هم حسابی دست گل آب بدهم ! البته الان هم با اینکه اصلاً تابلو نیستم ولی اگر شرایطش ایجاد بشود هیچ بدم نمی آید راست راستکی دست به یک کارهایی بزنم .
و . . . گوش شیطان کر خبر رسیده که صدمین شماره دوست نوجوانان هم با خوبی و خوشی متولد شده است . آخ ! شما که نمی دانید من چقدر نوشتن برای نوجوانها و پرسه زدن توی دنیای قشنگ و با حال نوجوانی را دوست دارم . . .
مریم شکرانی؛ نویسندۀ طنز
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 100صفحه 23