اکسیر غم
تا به سودای تو ای پیر گرفتار شدیم
بین عقل و دل خود یکسره دیوار شدیم
خویشتن را بنهادیم و به سیر ملکوت
در حریم نفس قدس تو زوّار شدیم
شعله ور کرد تو را آتش عشقی جان سوز
ما چو پروانه به ان شعله گرفتار شدیم
قلب ما قابل تقدیم خداوند نبود
تا به اکسیر غمت صاحب مقدار شویم
تا که گفتی ز شهادت ، به شهادت سوگند
دیگر از مردن بی حادثه بیزار شدیم
خون خورشید درون رگ ما جاری شد
وقتی از نور سخن گفتی و بیدار شدیم
لحظه هامان همه لبریز حضورت هستند
گرچه امروز به سوگ تو عزادار شدیم
مصطفی محدثی خراسانی
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 100صفحه 9