احکام طهارت
نجاسات
11 و 12-عرق جُنُب از حرام و عرق حیوان نجاست خوار
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، ۱۲۷۹- ۱۳۶۸

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1392

زبان اثر : فارسی

11 و 12-عرق جُنُب از حرام و عرق حیوان نجاست خوار

‏ ‏

11 و 12-عرق جُنُب از حرام و عرق حیوان نجاست‌خوار

‏         مسأله 117- عرق جنب از حرام بنابر احتیاط واجب نجس است ‏‎[1]‎‏:چه در حال ‏‎ ‎‏جماع بیرون آید یا بعد از آن،از مرد باشد یا از زن از زنا باشد یا از لواط یا از وطی و ‏‎ ‎‏نزدیکی کردن با حیوانات یا استمناء.(و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که ‏‎ ‎‏منی از او بیرون آید).‏

‏         مسأله 118- اگر انسان در موقعی که نزدیکی با زن،حرام است-مثلاً در روزۀ ماه ‏‎ ‎‏رمضان-با زن خود نزدیکی کند بنابر احتیاط واجب باید از عرق خود اجتناب ‏‎ ‎‏نماید ‏‎[2]‎

‏         مسأله 119- اگر جنب از حرام،عوض غسل،تیمم نماید و بعد از تیمم عرق کند باز ‏‎ ‎‏هم بنابر احتیاط واجب باید از عرق خود اجتناب نماید ‏‎[3]‎

‏         مسأله 120- اگر کسی از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزدیکی کند،یا اول با ‏‎ ‎‏حلال خود نزدیکی کند و بعد از حرام،جنب شود،احتیاط واجب آن است که از عرق ‏‎ ‎‏خود اجتناب نماید ‏‎[4]‎

‏         مسأله 121- بنابر احتیاط واجب باید از عرق شتر نجاست‌خوار و هر حیوانی که به ‏‎ ‎‏خوردن نجاست انسان عادت کرده اجتناب کرد ‏‎[5]‎‏. ‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 26

  • -نجس نیست،ولی بنابر احتیاط واجب نماز با لباس یا بدن آلوده به آن باطل است.
  • -در نماز اجتناب نماید ولی عرق او پاک است.
  • -این احتیاط لازم نیست مگر در تیمم به واسطۀ تنگی وقت خصوصاً بعد از ادای نماز.
  • -در فرض دوم اجتناب لازم نیست و نماز با آن صحیح است.
  • -عرق حیوانات نجاست‌خوار غیر شتر پاک است و اجتناب لازم نیست.