هوش سرشار
امام ـ اعلی الله مقامه ـ خود بنیانگذار مرجعیت خویش بود. به این معنی که توفیق او در تدریس خارج فقه و اصول فقه حیرت آور بود. آن مرحوم در مدتی نسبتاً کم از نواحی هوش سرشار و ذوق کم مانند و دقت نظر و حسن سلیقه در تدریس، به انضمام روانی زبان و قدرت بیان و قوۀ فوق العاده در تفهیم مطالب و احتراز از نقل اقوال علما و فقها در حد خارج از اعتدال و لزوم، طلبه های مستعد و باهوش را به درس خود متوجه کرد.
* * *