سکوت همراه با دقت و توجه
یک طلبۀ آذربایجانی که از رفقا و دوستان و هم زبان ما بود، با آنکه آدم فاضلی بود، اما بیان خوبی نداشت. ترک بود و مشکل می توانست مطلبش را برساند. هنگامی که شروع می کرد به صحبت کردن حضرت امام ساکت می شدند و کمال دقت و توجه را می کردند.
* * *
کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 151