امام همان موقع قبول می کردند ولی فردا جواب می دادند
این جهتی که پیش ما طلبه ها خیلی مطلوب بود اشکال کردن در درس امام بود. امام تشویق می کرد که طلبه ها اشکال کنند و روی این حساب به حرف آنها گوش می داد. اگر یک حرف درست و حسابی شاگردان می زدند تأییدشان می کرد. یک دفعه اشکال کردم. امام مثل اینکه یک مرتبه غافلگیر شدند، جواب اشکال به نظرشان نیامد. از منبر که پایین آمدند گفتند: «اشکال وارد است». فردا که آمد جواب دادند. با بعضی دیگر همین برخورد را داشتند که امام اشکال را همان موقع تقبل می کرد ولی فردا جواب می دادند.
* * *
کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 81