آیت اللّه‌ سید علی خامنه ای
نصیحت امام در اولین روز نشستن بر روی منبر
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : فرهانی، مجتبی

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1387

زبان اثر : فارسی

نصیحت امام در اولین روز نشستن بر روی منبر

نصیحت امام در اولین روز نشستن بر روی منبر

‏آن بزرگوار در قم، اولین روزی که برای درس روی منبر نشستند، من در درسشان‏‎ ‎‏حاضر بودم. ایشان قبلاً روی زمین می نشستند و درس می گفتند و بعد از چندی که‏‎ ‎‏جمعیت زیاد شد و طلاب می خواستند چهرۀ ایشان را زیارت کنند و صدایشان را‏‎ ‎‏درست بشنوند، اصرار کردند که روی منبر بنشینند. گمان می کنم ایشان بعد از‏‎ ‎‏رحلت مرحوم آیت اللّه بروجردی ـ رضوان اللّه علیه این را قبول کردند. تا آن بزرگوار‏‎ ‎‏حیات داشتند، ایشان منبر ننشستند. این بزرگوار، آن روز را تماماً به نصیحت‏‎ ‎‏گذراندند. اولین مطلبی که بعد از «بسم اللّه » فرمودند، این بود که: «مرحوم آقای‏‎ ‎‏نائینی ـ رحمة اللّه علیه روز اولی که برای درس روی منبر نشست، گریه کرد و گفت،‏‎ ‎‏این همان منبری است که شیخ انصاری(ره) روی آن نشسته، حالا من باید روی آن‏‎ ‎‏بنشینم». ایشان از همین جا، شروع به نصیحت کردن طلاب کردند که بفهمید چه‏‎ ‎‏کاری می کنید و چه قدر این مسئولیت سنگین است. البته جزئیات فرمایشهای آن‏‎ ‎‏روز، الآن در ذهنم نیست. ایشان در آن روز که این صحبتها را می کردند، در حد یک‏‎ ‎‏مدرس بزرگ و یک فقیه عالی مقام مهیای مرجعیت بودند.‏‎[1]‎

*  *  *

‎ ‎

  • )) همان؛ ج 4، ص 8ـ9.