سرمقاله
خدا کند که شرمنده اش نباشیم
هرهفته که مجله دوست منتشر می شود ، هزاران درخت بریده می شود و تنه سبز و سرافراز هزاران درخت در کارخانه ها به کاغذ تبدیل می شود. کاغذهای سفید که قلم چند نفر مثل من تن آنها را سیاه می کند؛ به امید اینکه از دل این سیاهیها نور روشنایی بر قلبهای زلال شما را بتابد.
حالا فکرش را بکنید، وای به حالمان اگر همه این چیزها آن طور که ما فکر کرده ایم اتفاق نیفتد. وای به حال ما اگر این چند صفحه راهی به سمت چشمه های زلال معرفت نشان کسی ندهد.
آن وقت ما جواب این همه درخت قطع شده را چه خواهیم داد و در برابر همه جنگلهایی که به کویر تبدیلش کرده ایم چه توجیهی خواهیم داشت؟
فکرش را بکنید؛ اگر توفیقی از آسمان شامل حالمان نشود ، آن وقت در برابر چشمانی که هرهفته صفحات مجله را مرور می کنند، جز شرمندگی چه خواهیم آورد.
حالا به شدت نگرانم و نمی دانم در کجای جهان ایستاده ام. ولی آنچه در آن شکی ندارم این است که آدینه ای نزدیک مردی خواهدآمد که صاحب تمام جهان است. صاحب تمام جنگلهایی که به کویر تبدیل کرده ایم ، صاحب همه درختانی که از قامتشان ورق ورق ، کاغذ سفید ساخته ایم و صاحب تمام چیزهای دیگری است که به خاطر وجود این نشریه چند صفحه ای نابود شده است.
آن وقت آن مرد حتما مجله دوست را ورق می زند و راجع به تک تک صفحاتش با ما حرف می زند.
من برای آن روز خیلی نگرانم.
خداکند در آن روز و در آن شماره ای که به دست آن صاحب باکرامت خواهد رسید ، چند خطی هم راجع به او نوشته باشیم.
خداکند در آن شماره یادمان نرفته باشد که درختهایی که برای کاغذ شدن ، تکه تکه شده اند ، در سالهای حیات خود به ذکر جمیل خداوند مشغول بوده اند.
خداکند در آن شماره لااقل یک آیه از قرآن چاپ شده باشد.
خداکند که درآن شماره لااقل از علی و فاطمه چیزی نوشته باشیم.
خداکند که فراموشمان نشود که در روز موعود باید در برابر همه چیزهایی که نوشته ایم به حجّت خدا روی زمین پاسخ بدهیم.
خداکند در آن شماره از مجله دوست صفحه ای نداشته باشیم که دلمان بخواهد اتفاقی به هم بچسبد تا آقا آن صفحه را نبیند و ما از شرمندگی آب نشویم.
بچه ها برای ما دعا کنید! اول دعا کنید که خدا به ما و شما توفیق بدهد که همانطور که آقا دوست دارد زندگی کنیم و بعد دعا کنید که اگر قرار شد مجله دوست را برای آقا ببریم ، شرمنده اش نباشیم.
نوجوانان دوست
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 36صفحه 3