مجله نوجوان 52 صفحه 32

مریم شکرانی تکنیک در ادبیات! اصولا به یک سری کارهایی که شاعر در شعرش انجام می دهد تا وقت مخاطب را تلف کند و یک بیت شعر را مثل سریش یا کنه به جان آدم بیندازند تکنیک در ادبیات می گویند. با این مقدّمه می رویم تا چند تکنیک ادبی به شما بیاموزیم! استعاره: استعاره یعنی پیچاندن مخ مردم و لقمه ر ادور سر چرخاندن! از منظرگاه پزشکی استعاره یعنی وقتی یک استاد ادیب بهت گفت آب! باور نکنی و فوری نپری یک لیوان «H2O» کف دستش بگذاری بلکه این مسئله را درک کنی که در اینجا آب همه چیز معنا میدهد جزآب! و در این قضیه هیچ شکّی نداشته باش که اُدبا می خواهند به زور در مصرف فسفر مغز بشریّت اسراف کنند و گرنه چه دلیلی دارد که یهو آب معنای تروریسم بدهد و در امتحان فارسی هم آدم را مجبور کنند که بنشیند و برای این دو تا چیز کاملاً بی ربط،، ربط پیدا کند. کنایه: تکنیکی است ادبی که عمّه جانها سخت به آن مسلّط اند و همان خود ایشان هستند که از مهمترین دلایل حفظ این فن در طول تاریخ به شمار می روند. با این تفاوت که ادبا به تمام بشریّت کنایه می زنند و تحمّل جمعی مصائب نیز ثابت شده که آسان تر است. تشبیه: می تواند یک تکنیک روان شناسی جهت تقویت روحیّه باشد. حداقلش در مورد پسر خاله اینجانب که مدام چهرۀ خود را به «لئوناردو دی کاپریو» تشبیه می کند. البتّه این تکنیک می تواند در حوزۀ روان شناسی جهت معکوس تضعیف روحیّه را نیز شامل بشود. مثلا در مورد «دی کاپریو» و تشبیه به پسرخاله من. که برای روشن تر شدن قضیّه از شما دعوت می نمایم به نمودار زیر توجّه کنید: لئوناردو دی کاپریو تشبیه در جهت تضعیف روحیه پسرخاله بنده پسرخاله من تشبیه در جهت تقویت روحیه لئوناردو دی کاپریو تلمیح: نوعی پیام بازگانی ادبی است که به زور وسط شعر می پرد و خود را به مخاطب قالب کرده و او را از داستانی به داستان دیگر می برد. فرض بگیر به عنوان مثال شما در یک روز جمعه دلتان خوش است که بعد از کلّی فیلم تکراری دیدن از تلویزیون بالاخره مسؤولین دلشان به رحم آمده و یک فیلم تقریبا درست و حسابی از تلویزیون پخش کردند و شما با هزاران امید رفتی تو نخ فیلم و درست در زمانی که کاملاً منگ آن فیلم شدید و به جای نقش اوّل فیلم تند و تند توی دل خودتان دیالوگ رد و بدل کردید ناگهان صدای وحشتناکی تو مایه های دیم دیم دی دیم دی دیم! از جا می کندتان و زهرۀ تان را آب می کند. دقیقاً مثل اینکه از پشت سر یک مار هفت هشت ده متری با قطر ده سانتی متر بگیری جلوی مامانت که با خیال راحت مشغول آواز خواندن و ظرف شستن است. بله...! می گفتم یک صدای وحشتناک می پرد وسط و از داستان مثلا جنایی می کندت و می بردت توی داستان تولید پفک نمی دانم چی چی. حالا این دو تا قضیه چه ربطی به هم دارند سؤالی است که مسئولان! محترم باید بفرمایند نه عقل سلیم ما!... و اینکه چه مدت زمانی باید به خاطر دیدن بقیّۀ ماجرا دندان روی جیگرت بگذاری و این ستم را تحمل کنی باز هم خود ایشان باید جواب بدهند؟! من نمی دانم چرا سازمان دفاع از حقوق بشریّت در این مورد بسیار مهم شیوه جدید شکنجۀ بشریّت سکوت اختیار کرد است. در مورد ادبیات هم بعضی از شاعران از این کارها می کنن طوری که باید روزی صد هزار بار خدا را شکر کرد که آنها