مجله نوجوان 137 صفحه 7

مرتضی سورج سیاسی جنگ چیز خوبی نیست این را همۀ آدمها می­دانند و در مواقع لزوم به زبان می­آورند. جنگ با خود ویرانی می­آورد و از پی خود خرابی به جا می­گذارد امّا نجنگیدن نیز گاهی ممکن است خرابیهای بیشتری به بار بیاورد و آن وقت بهتر می­شود دربارۀ خوب یا بد بودن جنگ قضاوت کرد. جنگ چیز خوبی نیست و هیچ آدم عاقلی الکی جنگ و دعوا راه نمیاندازد امّا اگر یک آدم ناعاقلی جنگ و دعوا راه انداخت، آن آدم عاقل دو راه حل بیشتر ندارد: راه حل اوّل این این است که بنشیند و شعار بدهد: «جنگ چیز خوبی نیست» و در راستای عمل به این شعار اجازه بدهد آن آدم ناعاقل آبرو و حیثیت و جان و مال و اموال و حق و حقوق آن آدم عاقل را پایمال کند تا خودش سرش به سنگ بخورد و از جنگ دست بردارد. راه حل دوم هم این است که آن آدم عاقل بلند شود و با یک سیلی جانانه، حالیِ آن آدم ناعاقل بکند که زندگی آدمهای عاقل بازیچۀ دست آدمها ی ناعاقل نیست و چون یک آدم عاقل با آن ناعاقل طرف شده است، بدون شک راه حل دوم را در پی می­گیرد مگر اینکه خودش مثل همان بابا ناعاقل یا بی غیرت و ترسو باشد. اینجاست که آدم به تفاوت دفاع و جنگ پی می­برد. دفاع از دین و آیین و مردم و کشور یک تکلیف شرعی و یک وظیفۀ مقدس است؛ البته برای کسانی که معنی غیرت را درک می­کنند. دفاع متفاوت، دفاع مقدّس آدمها به انگیزههای متفاوتی در برابر دیگران دفاع می­کنند عدّه­ای در دفاع به فکر بقای خود و حفظ منافع خود هستند که البته معقول است و بد نیست،برخی از خودشان می­گذرند به خاطر مرم و جانشان را هم در راه دفاع از مردم می­گذارند. اینها فداکاری می­کنند. برخی دیگر به میهنشان عشق می­ورزند و برای دفاع از مرزهای کشور از جان مایه می­گذارند و برخی دیگر از فرهنگ و آیین و سنتهای قومی خویش دفاع می­کنند. بعضیها امّا دفاع می­کنند چون خداوند مقابلۀ با ظلم را بر آنها تکلیف کرده است. مردان خدا فقط به خاطر رضای خدا دفاع می­کنند و به خاطر همین است که دفاع آنها دفاع مقدس است.