مجله نوجوان 137 صفحه 9

یاد دوست محسن وطنی خورشید مهربان مهر نام دیگر خورشید است و خورشید را از آن جهت مهربان می­نامند که بی دریغ، آفتاب روشنایی بخش خویش را از کران تا بی کران هستی به تمامی مخلوقات هدیه می­کند. آفتاب برای تابیدن، سرزمین را انتخاب نکرده است. آفتاب برای تابیدن، خوبها را از بدها جدا نمی کند و برای تابیدن، منتظر شکر گزاری کسی نمی نشیند. تابیدن، خصلت خورشید است چرا که آفتاب از جلوههای رحمت خداوند است. مگر مخلوقی هست که از رحمت بیکران خداوند محروم مانده باشد؟ مهربانترین پدر امام ما مهربانترین پدر برای مردم روزگار خودش بود. مهربانی او تنها متعلّق به کسانی که او را دوست می­داشتند نبود بلکه دشمنان او نیز هر چند آفتاب و روشنایی به چشمان کورشان نفوذ نمی­کرد، گرمای مهربانی امام را در وجود خود احساس می­کردند و فطرت غبار آلودشان سرچشمههای مهربانی را در وجود پربرکت امام ما می­جست. تا به حال خاطرات بسیاری دربارۀ مهربانیهای حضرت امام به ویژه مهربانیهای ایشان با بچهها شنیده­ایم و با مرور آن خاطرات دریافته­ایم که هرکس نمی­تواند اینقدر با دیگران مهربان باشد. امام ما به کدام سرچشمه دست یافته بود که می­توانست دریایی از محبّت دیگران را در دل زلالش جای بدهد؟ خدا مهربانترین مهربانان است خداوند خالق تمام جهان هستی است و حتّی ذرّه­ای از جهان هستی نیست که از رحمت او بی بهره و بی نیاز باشد. هیچ کس نمی تواند مخلوقات را بیشتر از خالق آنها دوست داشته باشد. انّما ولیّکم الله وروسولِه واولی الامر منکم خداوند رحمت خود را به پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله و خاندان پاکش هدیه کرد تا چون نور در مشکات، جهان را از مهربانی پر کنند. (آیه 35 سورۀ مبارکۀ نور) پس سرچشمۀ مهربانی، خداوند است و هر کس به آن مقدار که دل در گروی مهر الهی و محّبت خاندان مطهر محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله داشته باشد می­تواند در حق دیگران مهربان باشد.