مجله نوجوان 163 صفحه 14

نمایش هنر؛ از نون شب واجبتر! همانطور که می­دانید هنرها را به هفت هنر اصلی تقسیم می­کنند که یکی از آنها تئاتر است. تئاتر یکی از کاملترین هنرهاست چون بقیة هنرها به او کمک می­کنند تا متولد شود. از همه مهمتر اینکه این هنر به طور مستقیم با ادبیات خویشاوند است اینکه تئاتر یا درام از کجا آمده است، داستانهای مفصلی دارد که از این به بعد می­خواهیم در مورد آنها با هم صحبت کنیم. بعضی از نظریه پردازان ریشة تئاتررا در آیینها می­دانند. اگر اولین انسان را در روزهای اوّلی که روی کرة خاکی پا گذاشت تصور کنید متوجه می­شوید که مانند کودکی است که تازه متولد شده و نمی­داند چی به چی است. او حتی مفهوم درد را هم نمی­داند. تنها، چیزهایی که به طور غریزی و اتوماتیک در او کار می-کنند علائم حیاتی او راکنترل می­کنند. برای آن کودک، جهان به شکل یک توپ بزرگ است که هیچ چیزش با چیز دیگر فرق ندارد. کم کم می­تواند نور را از تاریکی و گرما را از سرما تشخیص دهد و تفاوتها را درک کند. همچنین کم کم می­فهمد که بعضی چیزها باعث یک چیزهای دیگر می­شود و همین مسئله باعث می­شود که قانونها را کشف کند؛ برای مثال می­فهمد که بعد از گرسنگی باید گریه کند تا بتواند شیر بخورد. نوزادان به همین راحتی رابطة علت و معلولی را کشف می­کنند. برای یک نوزاد، رسیدن به این شناختها خیلی طول نمی­کشد ولی انسان نخستین که هیچ معلمی به جز طبیعت نداشت هزاران سال تلاش کرد تا توانست اجزای محیط اطرافش را بشناسد و بین آنها فرق بگذارد. انسانهای ابتدایی بعد از گذشت مدتی متوجه شدند که پدیدههایی خاص در طبیعت وجود دارد که بعضی چیزها به آن پدیدهها بستگی دارد. پدیدههایی مثل باد، آب، آتش و پدیدههایی دیگر.