بهرام، برادر «عکاس خانم»، یک
عکاس است که به خاطر بیادبیهای
پدرش و یک تصادف شدید که هیچ
ربطی به هم ندارد دچار بیماری عصبی
شدید است و اطرافیانش فکر میکنند
او دیوانه است ولی در واقع او واقعبین
است، حرفهای فلسفی میزند و دیدگاه
اجتماعی بسیار جالبی دارد.
بازی بسیار زیبای حامد بهدا دو درک صحیح او از کاراکتر بهرام باعث شده
است که این کاراکتر در فیلم بسیار به
چشم بیاید به دل بیننده بنشیند.
بازی فروتن، نیوشا ضیغمی و مهتاب
کرامتی همچنانمانند سایر کارهایشان
بر روی یک خط بدون اوج و فرود
حرکت میکند که دلیل اصلیاش
عدم پرداخت صحیح نقش در فیلنامه
است.
حضور آتیلا پسیانی و شهره سلطانی
در نقش دوستان امیر و سیمین هیچ
تأثیر منفی و مثبتی در روند داستان
ندارد و حذف آنها کاملاً بیضرر
است.
مشابه این افراد را در گروه دوستان
ندا و بهرام نیز میبینیم که در آنجا
نیز هیچ تأثیری نمیبینیم.
در هر سکانس فیلم بیننده منتظر
است که به داستان اصلی برسد یا یک
دلیل عمده برای داستان پیداکند که
هیچگاه هیچیک از آنها محقق نمیشود
و بینندگان تصور میکنند یا منتخبی از
تصایر مربوط به یک سریال نود شبی
مواجه هستند.
تنها چیزی که از این فیلم دستگیر
مخاطب میشود تبلیغات بیربط
مربوط به یک کارخانۀ خودروسازی
و یک کارخانۀ بستنیسازی است.
حتی دو ویژگی عمدهای هم که برای
کاراکتر اصلی ذکر میشود مربوط به
این به این دو شرکت است یعنی اگر
حمایتهای مالی آنها نبود این وجه نیز
از بین میرفت.
شاید بهتر باشد بازگرانی همچون
پسیانی، فروتن، بهداد، کرامتی و تازه
کاران موفقی همچون نیوشا ضیغمی در
انتخاب آثار خود جدّیتر باشند.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 181صفحه 27