حامد قاموس مقدم
این غذا رژیمی
نیست!
در واقع همه چیز
با گردپزی و پختن
نان گرد شروع شد.
بعضیها ریشۀ نان گرد
را در مردم مدیترانه دنبال
میکنند ولی اگر راستش را
بخواهید و حمل بر خودستایی نباشد،
نان گرد از ایدههای ایرانیان است
دلیلش هم هیچ ربطی به موضوع
مطلب ما ندارد و مهم این است که
بدانیم این نانها چگونه به ایتالیا رسیده
است.
این نانهای گرد را مستعمرهنشینان
یونانی به قسمت جنوبی ایتالیا بردند.
در اولین کتابهای تاریخی رم در
قرن 3 قبل میلاد مسیح، صحبت از
نانهای گردی شده که رویش را با
روغن زیتون میپوشاندند و با ادویه
جات تزئین میکردند. سپس روی
سنگهای داغ میپختند. شواهد
بعدی مربوط به سال 79 بعد از
میلاد است که در آنها صحبت از
مغازههایی شده که به پیتزا فروشیهای
امروزی بسیار شبیه بوده است.
در قرن 16 میلادی، وقتیگوجه فرنگی
به اروپا رسید آن را نوعی ماده سمی
تصور میکردند. اما از اواخر قرن 18،
حتی مردم فقیر مناطق اطراف ناپل
هم این ماده را برای تهیه نان تخت
به مخمر اضافه میکردند. از آنجا که
اصلیت این غذا ایتالیایی است، سس
گوجه قرمز رنگ، پنیر موزارلای سفید
رنگ و ادویه جات سبز رنگ آن،
پرچم ایتالیا را میساخت.
نام این غذا از نام شهر پیزای ایتالیا
گرفته شده است و برای یادآوری
باید گفت که پیزا همان شهری است
که یک برج کج دارد. این نامگذاری
مانند این است که مثلاً ما به آبگوشت
بگوییم اصفهان!
در سال 1897 میلادی یک مهاجر
ایتالیایی به نام جناردو لومباردی،
این غذا را به آمریکا برد. او در شهر
نیویورک یک پیتزا فروشی باز کرد و
یک مهاجر ایتالیایی را استخدام کرد تا
برایش انواع پیتزاها را بپزد.
اگر چه اوایل، بیشتر مهاجران
ایتالیایی از پیتزاهای لومباردی استقبال
میکردند ولی کم کم آمریکاییهای
مقیم مرکز یعنی نیویورک هم جذب
این غذای چسبناک و کشدار شدند.
از دهه 1950 و پس از معروف
شدن پیتزا مخصوصاً در ایالات متحده
آمریکا، کارخانجات بسیاری به تولید
گسترده پیتزا روی آوردند. امروزه
در اغلب سوپر مارکتها در بخش
غذاهای منجمد، پیتزاهای آماده هم
پیدا میشود. این پیتزاها از قبل، طبخ
شدهاند و تنها باید آنها را داخل فر و
یا ماکروفر گرم کرد تا آماده مصرف
شوند.
از آنجایی که ایرانیها هیچ وقت
نباید از تکنولوژی روز دنیا عقب
بمانند، تقریباً از دهۀ هفتاد به این
طرف استقبال از پیتزا و پیتزاخواری
و پیتزافروشی در ایران گسترش پیدا
کرد تا جایی که در حال حاضر با اینکه
پزشکان با خوردن این غذا به شدّت
مخالف هستند، خودشان هم مجبور
هستند لااقل بین یک تا بیست وعده
در ماه پیتزا بخورند!
البته بعضیها با پختن پیتزاهای
سبزیجات و مرغ و ماهی و رژیمی
میخواهند پیتزا را به عنوان یک غذای
رژیمی ارائه دهند ولی این کارها عاقبت
ندارد و باید پیتزا را جوری پخت و
خورد که حالش را ببری!
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 181صفحه 24