مجله نوجوان 200 صفحه 12

مهدی طهوری همه عالم تن است و ایران دل پیشنهاد به جمهوری آذربایجان دربارۀ نظامی و خاقانی قابل توجه دست اندرکاران امور فرهنگی جمهوری محترم آذربایجان! نظامی یکی از بزرگ­ترین شاعران زبان فارسی است که شهرش یعنی گنجه امروزه دیگر جزو شهرهای ایران نیست بلکه متعلق به شما در جمهوری آذربایجان است. ما البته مطمئن نیستیم نظامی تُرک بوده باشد، چون خودش در اقبالنامه می­گوید: به تفرش دهی هست «تا» نام او نظامی از آنجا شده نامجو اما این موضوع اصلاً اهمیت ندارد. نظامی اگر تفرشی هم باشد، در گنجه به شهرت رسیده است و زبان مادری در جمهوری آذربایجان ترکی است. یکی دیگر از بزرگ­ترین شاعران فارسی­گو یعنی خاقانی شروانی نیز اهل شروان از جمهوری آذربایجان شماست. اصلاً اهمیت هم ندارد که در تبریز دعوت حق را لبیک گفته باشد، پیشنهاد می­شود اول پیشنهاد بدهید یونسکو یک سال را سال نظامی و یک سال را سال خاقانی اعلام کند. بعد به جهانیان اعلام کنید که نظامی و خاقانی از مفاخر بزرگتان هستند. اصلاً هم مهم نیست که نظامی سروده باشد: همه عالم تن است و ایران دل نیست گوینده زین قیاس خجل چون که ایران دل زمین باشد دل ز تن به بود، یقین باشد یک کم جدی­تر نظامی و خاقانی دو ستاره از کهکشان شعر فارسی­اند که ستاره­های بی­شماری از آن، زبان مادری­شان فارسی نبوده است؛ ستاره­هایی همچون قطران تبریزی، مجیر بیلقی، فلکی شروانی، حبیش تفلیسی، مهستی گنجوی، عماد الدین نسیمی، قاضی برهان الدین، ضریر، فضولی، امیر خسرو دهلوی و اقبال لاهوری اما این بوستان ادب