شوش بودم . تا اینکه سرهنگ پولادش از این جا رفت . من هم بیکار شدم تازه انقلاب شده بود . می دیدم که خیلی ها دارند جلوی دانشگاه کتاب می فروشند همیشه می دیدمشان ، ازشان خواستم به من هم یاد بدهند . گفتند کاری ندارد که . هرچی کتاب داری بیاور همین جا بچین روی زمین . مردم می آیند و می خرند من هم مقداری کتاب جور کردم و از همان موقع شروع کردم این شد که کتابفروش شدم .
- چرا همیشه کتاب های مرحوم شریعتی بین کتاب هایتان موجود است ؟
- برای اینکه دوستش دارم . حرف های خوبی زده . دین شناس است .
- چیزی ازش خواندی ؟
- نه دخترم ، من سواد ندارم !
- پس چطور شده که اینقدر به او ارادت داری ؟ !
می خندد و گوشه ی روسری را دور دهانش می کشد : همان سی سال پیش که کار فروش کتاب را شروع کردم عده ای آمدند و بعضی از کتاب هایم را پاره کردند من هم اعتراض کردم و کارمان به دعوا کشید . بعداً همکارها گفتند که اینها کتاب های دکتر شریعتی است که چنین گفته است و چنان گفته است .
وقتی او را این طوری شناختم خیلی بیشتر از همیشه حواسم به کتاب هایش بود . به محض اینکه حس می کردم کسی می خواهد آسیبی برساند . حسابی جلویش در می آمدم . تا مدت ها کارم شده بود دعوا . یک بار وقتی می خواستند کتاب هایم را پاره کنند داد و قالی راه انداختم ! خودم را هم همراه کتاب هایم بردند آن موقع رئیس آنجا که مرا بردند روحانی بود . وقتی فهمید من نه سواد دارم ، نه غرضی ، و از اوضاع زندگی ام هم با خبر شد دستور داد با من کاری نداشته باشند .
از موقعیت زندگی اش می گوید که در حال حاضر ساکن قلعه گبری واقع در شهر ری است هر روز این مسیر را با اتوبوس می آید و بر می گردد . اجاره نشین است و تنها فرزندش که ناراحتی قفسه ی سینه دارد فقط قادر به انجام کار های سبک است .
شاید بهتر باشد از این به بعد وقتی برای خرید کتاب به خیابان انقلاب می رویم سلامی هم به این بانوی پیر و پرسابقه بدهیم . اکثر کتابفروش های انقلاب ، زمانی مانند او مقابل دانشگاه بساط می چیدند . ولی او بعد از گذشت سی سال هنوز هم زیر سقف آسمان که گاهی آبی است گاهی خاکستری و گاهی ابری و گریان ، چشم به راه است .
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 240صفحه 25