مجله نوجوان 19 صفحه 12

وی ساز آذلم ویروس اذیت و آزار معلم که بسیار ویروس بی ادبانه و منفوری است، متاسفانه باز هم از زمان اجداد من آغاز شده . مورخان نقل کرده اند که اولین بار در 200 هزار سال قبل از اختراع خط کش که مبدا تعلیم و تربیت شیمپالی می باشد، انسانها برخورد مناسبی با معلم هایشان نداشته اند. مثلا گفته شده که « شیمپال نهمیه» در زمان خودش آدم با سوادی بوده و بلد بوده تعداد نارگیلهای روی درختان و یا تعداد ناخن های پای شیمپالسور(یک نوع دایناسور است) را بشمارد و برای همین،مسؤول آموزش کودکان و نوجوانان آن زمان در قبیله شیمپالیه شد. مورخان گفته اند که بلافاصله با کمک همه، مدرسه ای با پوست نارگیل و چوب و شاخ و برگ درختان ساخته شد و شیمپال نهمیه به عنوان معلم، مدیر و ناظم مدرسه انتخاب شد. اما امان از ویروس « وی ساز آذ لم» چرا که به محض شروع دوران آموزش، بعضی از بچه های مبتلا به این بیماری، شروع کردند به اذیت و آزار معلمشان. آنها برای به هم ریختن کلاس، فیل و تمساح در کیفشان می گذاشتند و موقع زنگ تفریح آنها را در حیاط رها می کردند تا مدرسه را به آشوب بکشند. یا مثلا با نیزه و یا جوجه کلاغ، پس کله شیمپال نهمیه می زدند تا حواسش پرت شود. البته این قبیل حرکات غیر فرهنگی به اینجا ختم نشد و بیماران از خونسردی و خوش اخلاقی جناب شیمپال سوء استفاده کرده، برای به هم زدن کلاس و درس، گاهی اوقت تخم مرغ شیمپالسورها را می دزدیدند و در کیف شیمپال قایم می کردند تا آن موجودات عصبانی به سداغ معلم آمده و کتک مفصلی به شیمپال بیچاره بزنند. خلاصه این قبیل آزار و اذیت ها نتیجه ای به بار نداشت جز آنکه تمام افراد قبیله بی سواد بار آمدند و جناب شیمپال با سرو صورتی باد کرده و پای چشمی کبود، به گوشه ای رفت و درس خواند تا مثل بنده پروفسور شد. اما از آنجا که دز زمان ما هم با وجود وسایل تربیتی مدرنی چون خط کش چوبی و فلزی و چک و مشت، هنوز این بیماری رواج دارد. به نظرم رسید که چیزهایی راجع به این بیماری بگویم که می گویم.