مجله نوجوان 19 صفحه 31

دکتر دلارام نوع خاصی از نابغه بودن «سندرم نوابغ» اسم نوعی از اختلالات است که گریبانگیر برخی از افراد مستعد و درعین حال درمانده می شود. این بیماران در بسیاری از موارد استعدادهای فوق طبیعی دارند اما در همان حال از انجام برخی از کارهای ساده و روزمره آدم های عادی ناتوان اند. استعداهای خارق العاده این نوابغ بیشتر در زمینه حافظه، موسیقی، محاسبات روزهای تقویم و مهارت های ریاضی است، اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید بهره هوشی بسیاری از این نوابغ عقب مانده بین 40 تا70 کمتر از حد معمول یک فرد عادی است. استعدادهای نبوغ آمیز این نوابغ عقب مانده در سال های کودکی شان بروز می کند. به طور مثال تام، پسرک سیاه پوستی بود که در سن 7 سالگی به قطعات شوپن، موتزارت، باخ و سایر اساتید موسیقی مسلط بود اما حتی در سن 35 سالگی از عهده انجام کارهای ساده روزمره اش برنمی آمد. در مورد عقب ماندگان دانشمند، فرضیات فراوانی ارائه شده است. دانشمندان معتقدند که عقب مانده دانشمند کسی است که بهره هوشی پایین و در عین حال مهارتی خارق العاده داشته باشد. این بیماری ارثی نیست و در هیچ کدام از خانواده ها ی عقب مانده های دانشمند مورد مشابهی یافته نشده است، به علاوه این اختلال بیشتر در مردان بروز می کند، یعنی تعداد عقب مانده های دانشمند مرد 6 برابر زنانی است که از این اختلال رنج می برند. در مورد دلایل بروز این اختلال، نگاه هایی وجود دارد که کم طرفدارترین انها نظریه ای است که والدین و تشویق های آنها را دلیلی بر تقویت یک حس خاص کودک و تضعیف بقیه توانایی هایش می دانند و پرطرفدارترین نظریه، نظریه ای است که به دنبال دلایل زیستی و زیست شناختی این بیماری بر می آید، نظریه سوم از هردوی نظرات قبلی جالب تر است. معتقدان به نظریه سوم می گویند علت اینکه ما خارق العاده نیستیم یا استعداد خارق العاده نداریم این است که با تمرکز روی موضوعی فکر نمی کنیم و متمرکز نمی شویم در حالی که یک عقب مانده ذهنی که به واسطه مشکلات مغزی اش از فکر کردن به بسیاری از مسائل ماناتوان است می تواند روی یک عمل خاص به طور کامل تمرکز کند و در آن به طرز خارق العاده پیشرفت کند. برخی از دانشمندان دریافته اند که با تعلیم و تربیت در شرایط خاص آزمایشگاهی می توان آدم هایی با بهره هوشی بالا را هم به توانایی های عقب مانده های دانشمند رساند که در صورت اثبات این فرضیه، نظریه سوم نسبت به دو نظر قبلی منطقی تر و کامل تر به نظر می رسد.